bolca kazık yenmişse, yapılması gerekendir. çocuklukta bunu algılayacak zeka zaten yoktur; lise ve sonrasında da kimse birbirini babasının hayrına sevmez evet. ne sevgili ne dost. ümüğünü sıkmadığınız, tek yaşam sebebi olarak kalamadığınız sürece bu dünyada öyle bir dostluk olamaz arkadaşım, eskidendi o yahu. şimdi msn'e giriyorsun 50 bin tane arkadaşın oluyor, diskoya gidiyorsun 5 kız kaldırıyorsun, falan filan. kime lazım dostmuş arkadaşmış? ben de inanmıyorum. dostum yok, yakın arkadaşlarım var; birisine ihtiyacım olduğunu hissettiğimde onlara takılıyor, geriye kalan zamanımda yalnız geziyorum. çok da mutluyum arkadaş, ne "gelmiyosun" diye trip atan var, ne kavga çıkaran, ne moralimi bozan. eğlence mi? her zaman var hocam, yakın arkadaşlarınla da gidersin bilardoya, nedir yani?
bir çok arkadaşı geride bırakıp yeni bir hayata başlamak için gerek iş gerek üniversite sebebi ile istanbul'a gelen insanın buradaki sahte insanları gördükten sonra içine düşeceği durumdur.
