dost, açığını aramaz, yaninda olur destek olur her aninda iyi kötü gününde basarisizliginla sevinmez birseyler isptlamaya çalişmaz falan ama benim dostlarim dostuk anlayişı tamamen tersi.
Hic yazmiyorsun demişsin.. hic yazmiyorum diyemediğinden mi? Sana nerelerdesin diyecek takatim yok. O eski sohbetleri gectim.. En buyuk derdim kavusamadigim asklarim da degil. Zaten hicbiri de onemli degil hepsini gectim..
Ne konusalim, ne dersin? Aklima birsey gelmiyor, icimden de birsey gelmiyor. Desem de anlamazsin, sallamazsin.. kendi kendime diyorum ki; basima neler geldi sana diyemedim..
Dostluğun insan hayatındaki değeri bir ekmek,su kadar değerlidir. Artık kimsenin birbirine güveni kalmadığı şu zor hayatta gerçek bir dostumuz varsa eğer kıymetini bilmeliyiz. Çünkü arkadaş çok bulunur;ama dost zor bulunur.
yanınızda olmayınca değerini daha iyi anlıyorsunuz. onsuz hayat gerçekten sıkıcı. keşke o olsaydı burda diyorsunuz. he birde enteresan bir şekilde birlikte yaptığınız her şey sanki daha farklı oluyor içtiğiniz su daha bi su, yediğiniz yemek daha bi yemek, izlediginiz film daha bi film...
zor zamanlarında yanında olan, derdini dinleyen, arkanı kollayan ve öz kardeşinden farksız gördüğün bir insana taktığın sıfattır dost.
dostum diyebileceğiniz bir insanı bulduysanız kesinlikle onu kaybetmemek için çabalayın.
normalde güvenmek gerekir dost dediğine...
ama benim dostum dediğim insan sürekli ikircikli konuşuyor, güvenemez oldum, söylediklerine artık itimat etmez oldum; bu da beni mutsuz ediyor.
keşke daha gerçekçi "dost" biriktirebilseydim..
ibn acibe, abdülkadir geylani'nin ayniyye adlı eserinden naklediyor;
"nefs'in bütün nisbetleri (kazandığı güzel sıfat ve haller) kendisiyle sürekli beraber olduğu kimselerden gelir. kalp'te yerleşen tabiatlar (huy) da yaptıgı dostluklardan oluşur."
ben de derim ki; bu dostluk yalnızca maddi beraberlik manası taşımaz. kişi dostunu her daim manen, aklında ve kalbinde taşır. çünkü gerçek sevgi ve muhabbet bunu gerektirir.
bazen tam bir tane dost kazanmis gibi oluyorum; sonra bir bakiyorum o da elimden kaymis gitmis. hepsi bir bir gidiyor.
bu dost dedigin sey kyk kredisi gibi bir sey. ne ara geliyor ne ara gidiyor anlamadim. hatta bazen hic gelmiyor bile. reankarnasyon olsa onceki hayatimdan ice girmisim diyecegim.
Bazen gerçekten dostlarım dediğim insanlar olmasına rağmen yalnız hissediyorum. Yani neden bir anda değişir insanlar anlamıyorum, sanırım da hiç anlayamayacağım.
gerçekten 'dost' zor bulunur. en iyisi mi bulunca ona sıkı sıkı sarılmalı.
...
eli sıcaktır, sıcaklığına
tamam, dersin.
buldum, dersin.
değildir, bilemezsin.
