Ailesinden yana dert yanarken kankan, durduk yerde bişiler dersin anlamsız, hak verilir-verilmez bişiler dersin.
Duraksar ve pat diye "Ben senin gibi başıma buyruk yaşamıyorum" der.O an için cız eder çaktırmazsın,çahdırmamaya çalışırsın.O bilmez bunu hiç bildirmezsin...Her haltı söylersin bağırsağındaki solucana kadar ama bunu demezsin.Ah be ortak bi bilsen bu başa buyrukluk da beladır başa, yalnızlıktır.. Hoş biliyosun zaten, neyse bi gün cesaret gelir derim, unutmam ya ben hayatta!!
