bugün can sıkıntısıyla evden çıkıp, tek başıma kendimi kafamda hangi filme gireceğime dair herhangi bi fikir yokken sinema salonuna attıktan sonra, girme gafletinde bulunduğum berbatlar ötesi görüntüler topluluğu. evet film demeye dilim varmıyor. Emeğe saygı du bakalım bi şans verelim belki toparlanır diyerekten 15-20 dk tahammül etmeye çalıştım. ardından araya kadar olan 40 dakikalık süreyi telefonumu kurcalayıp içeceğimi yudumlayarak geçirdim. tahmin edilebileceği gibi 2.seansa girmedim, giremedim.
ne konusu konu, ne de oyunculuklar göz doldurucu.. özet olarak elle tutulur hiçbir yanı olmayan, vasat kelimesine bile fersah fersah uzak olan, tam bir fiyasko olmuş.
not: söylemeden geçmek istemedim. o tipik heyecanlı ve bağıra bağıra konuşan uzakdoğu lu insanlar bana family guy'ın road to the multiverse bölümündeki, stewie ve brian'ın ziyaret ettikleri evrenlerden biri olan; amerika'nın japonya'ya atom bombası atmamış olduğu ve japonya'nın dünyaya hakim olduğu evrendeki griffin ailesi karakterlerini hatırlarak, içten içe gülmeme neden oldu.
