ünili gençlerin arasında yalayarak yiyen bi teyzeyi gördükten sonra değerini bir kez daha anladığım insanlardır.
dondurmayı ısırmak elmayı ısırıp koparmaya benzemez. böyle yaparsanız çıt çıt çatlama sesleri duyarsınız canım dişlerinizden. ardından gelen baş belası hassasiyet ise en kötüsüdür. o yüzden dondurmayı ısırarak yemek uzmanlık gerektirir. dudakları dişlere koruyucu olarak kullanırsınız. minimum diş temasıyla parçayı ağzınızda yuvarlayıp eritirsiniz.
piyasa dondurmaları bu açıdan kolay yense de, maraş dondurmasını ısırarak yemek çok zordur. kaşıkla yemek de en az o kadar zordur. dikkat ister. çünkü ağızda bile kolay erimez, soğukluğunu kaybetmez bu lezzetli ama zor dondurma.
etrafındaki embesiller: '' aha elemana bak ibne lan bu, nasıl da yalıyor amk.'' ya da '' kıza bak, kesin ırıspı, nasıl yalıyor amk'' demesinler diye ısırarak yer.
yalayarak yiyince "aha bak karizmayı çizdireceğiz!" şeklinde düşünen, dondurma ile penis arasında aptalca bir bağlantı kuran, dolayısıyla da "dondurma yalamak = penis yalamak" gibi durduk yere toplumda saçma bir algı yaratan insanlardır. bu tipler o kadar psiokolojik bir hastalığa sahiptirler ki yolda dondurma yalayarak geçen erkeklerin arkasından bile "oldu olacak benimkini de yala, nuhahahah!" gibi son derece sapıkça, zeka pırıltısı taşımayan bir düşünceye bağlanırlar...
her zaman anlam veremediğim tiptir. sanki yemek yer gibi , bunu karın doyurmak için yer gibi yiyen tiptir. olum yavaş lan tadına vara vara ye. adam 3. ısırıkta amınakoyuyor külahı da sokuyor neredeyse. dondurma zevk için keyif için yenir. yalanmalı.
