en hisli anlardan biridir. yıllar sonra verdikleri kucağına geri verilen birey olur ve bu hissiyatı tekrar yaşar. ölürken yine o dondurma gelir aklına, yıllar ne çabuk geçmiştir.
acınılası çoçuktur, gerçekten de bir çoçuk için çok can yakar bu durum, ağlanılmasına izin verilmeden hemen yeni bir dondurma alınmalıdır, cimrilik yapılmamalıdır.
suçluluk duygusunun ne demek olduğunu anlayan çocuktur. biraz beceriksizdir falan ama tecrübe olur onun için bir sonrakinde de elindeki dondurmayı çok sıkı tutar külahını kırar. böyle böyle öğrenir dondurma yemeyi.
o an için yerdeki dondurmaya bakakalıp, dondurmacı hakkında yoğun düşünceler içine dalan çocuktur.
bütün bu işlemleri tamamladıktan sonra ebeveynine gözleri dolu, dudakları buruşuk bi bakış atar ve yeni dondurmayı kapar ama ilk dondurmanın acısı hep içindedir taa ki yeni dondurmayı bitirip de huzura erişene kadar.. *
