genetik yapısı primatlardan sonra insana en yakın hayvanmış. Ayrıca göğüs kafesi, ciğerleri ve kalbi boyut ve konum olarak insana çok yakınmış.
allah içinden dışkı geçen bağırsakların temizlenip yenmesini yasak etmemiş velakin dışkıyla doğrudan teması hiç olmayan domuz butunu yasak etmiştir, o da sırf müslümanlara.
yaban olanı her yerde avlanır eti yenir yenmez önemli değildir sırf bir eğlencedir onu öldürmek bazı insanoğullarına göre, evcil olanı pislik içinde yaşar şişirilebildiği kadar şişirilir ve o da sonunda yenmek üzere öldürülür.
domuza porsuk ta denilir. kendi pisliğini yediği için, allah' ın gücüne gitmesin ama gördüğümde iğrendiğim bir hayvandır. zaten etinin yenmesi de dinimizde haram kılınmıştır.
floransa 'da her türlü hediyelik eşyayı bulmanın mümkün olduğu pazara verilen ad aynı zamanda. geçmişte domuzların satıldığı bir pazar olmasından sebep 'domuz pazarı' diyorlar adına. girişinde bronzdan yapılmış bir yaban domuzu heykeli bulunmakta. 'dilek domuzu' olarakta bilinmekte.domuzun ağzına dilek dileyerek attığınız bozuk para ,aşağıda duran mazgala düşer ise dileğinizin gerçek olacağına dair bir inanç var.
yerlesik hayata gecmis kabilelerin kolaylikla besleyebildigi hayvan. gocebe kavimler icin ise koyun, keci ve buyuk bas hayvan beslemek daha uygulanabilir bir durumdu.
islam ve hristiyanliktan cok cok once yerlesik hayata gecmis kavimler ile gocebe kavimler arasinda ciddi bir cekisme vardi. bazi kavimler su kaynagi ve bitki ortusu acisindan elverisli olan topraklara kalici olarak yerlesmis ve yerlesik hayata uygun tarim, besicilik ve bunlara uygun ticari faaliyetlere girismislerdi. hatta topraklarini korumak icin burokrasi ve kalici askerligi de icat etmislerdi. henuz yerlesik hayata gecmemis gocebe kavimler ise hayvanlarini otlatabilecekleri ve sulayabilecekleri kisacasi kendi yasam tarzlarina uygun olan her yer uzerinde hak iddia ediyor ve kullanmak istiyorlardi. bu farkli bakis acisindan ve kisitli ekonomik varliklari paylasma cabasindan dolayi bu iki farkli tur topluluklar arasinda ciddi catismalar basladi. gocebelerin besledikleri koyunlar yerlesiklerin tarim yaptiklari tarlalara giriyor ve ekinleri ziyan ediyordu. gocebeler de artik yerlesik hayata gecmis kavimlerin kolayca besleyebildikleri domuzlari pis ve kotu kabul ediyordu. domuz zaten yapisi ve karakteri geregi gocebe hayata uygun bir hayvan degildi, uzun yuruyuslere cikamaz, donemsel olarak ac kalamaz ve kendi basina bir yerde toplanip gudulmeyi bekleyemezdi. zamanla gocebe hayatin sembolu koyun ve keci olarak, yerlesik hayatin sembolu ise domuz olarak algilanmaya basladi. toplumlarin birbirlerine olan husumeti, rakip toplumlarin benimseyip besledikleri hayvanlara yani rakip toplumun sembolune husumetine dogru yon degistirdi.
yahudiligin ve islamin icinden ciktigi ilk toplumlar henuz gocebe hayat yasayan toplumlardi. dolayisiyla domuz beslemek ve yemek bu dinlerce uygunsuz kabul edildi. keza turkler islami benimsemeden once ve henuz gocebeyken de domuzdan hazetmez, domuz besleyip yiyen cinli komsularini kucuk gorurlerdi.
bu perspektiften bakildiginda "islam eger yerlesik bir toplum icinde dogmus olsaydi domuz eti mekruh sayilmayabilirdi" yonunde bir cikarim yapilabilir. dinler iclerinde dogup gelistikleri kulturlerin aliskanliklarini, degerlerini ve kodlarini uhrevi temele dayandirarak yeniden yapilandirir ve vazgecilmesi daha da imkansiz kurallar haline getirirler. islamin icine dogdugu gocebe kulturun eski degerini, dini dogmalar ile yeniden tanimlayip bu deger yonunde kurallar koymasi sasirilacak bir konu degildir.
