bir kaç dinleyişte içinizdeki bazı duyguları dürtüyorsa, ciğeriniz kabarıyorsa, gaza geliyorsanız etnik kökeninizi bilmem ama sizde de az da olsa türklük var demektir. *
telefonumun zil sesidir. bir keresinde zil sesi açık unutup derse girmişliğim ve yrd. doç. x hocanın tamda orta asya türk devletlerini anlattığı bir anda çalması içimde oluşan milliyetçi duyguları bir kat daha kabartmışlığı vardır.
telli bir türk çalgısıdır.
aynı zamanda, tatarların ve nogayların " kut" sal çalgısıdır. bir türk türküsünün de adıdır aynı zamanda, dombrayla ( dombıra) söylenir yine bu; çerkesyalı arslanbek sultanbekov söylerse tadı damağınızda kalır, sadece ezgi değil lirik bakımından da dört dörtlük parçadır.
üzerimizde muhteşem bir etki, bir iz, bir heyecan bırakan; kült bir değer taşıyan türkümüzün sözleri de aşağıdaki gibidir:
Kara kıs avulumga kelgende
Kültüldegen kar yerge tüsgende
Dombıramdı alarman
Yürek sazım çalarman
Kaygırgandı eş aytbam
Dombıra sazım estgen ataylar
Manesine es bergen anaylar
Estgenine oy berip
Yüreklerge ses berip
Köz yastı kızganmaslar
günümüzde kazak ve nogay türklerinin milli çalgısı durumundadır. ayrıca kazak (bkz: ulytau) grubu* (bkz: akzhelken), (bkz: adai), (bkz: jumyr kylysh), (bkz: korgol) gibi şarkılarında dombrayı; keman, elektro gitar, davul gibi müzik aletleriyle harmanlayıp iyi işler sergilemişlerdir. ulytau grubunun dombracısı erjan alimbetovdur. kendisi bu aleti çalmakla kalmaz adeta konuşturur.**