ülkemizde birçok insanın hala kendine değer vermeyişinin göstergesi. bu insanlar otobüste de böyledir, dopdolu otobüs gelir durağa, kapıya yapışmış insanlar "gelme geberiyoruz burda sende gebericen gelmee" gözleriyle bakarlar adama ama yok, binecek, bi sonrakini beklemez. "ya hayvan mıyız ki biz böyle tıkış tıkış yolculuk yapıyoruz" deyip vazgeçmez, illa binecek, 1 kişilik yer çıkar nasılsa. asansörde böyledir işte, 3 dk sonra tekrar gelecektir ama beklenemez, nolucak ezilsek.
asansördeki bir gıdımlık boşluğa koca bedenini sığdırmaya çalışan, mevcut yolcuların kınayan, nefret dolu bakışlarına aldırmayan ya da aldırmaz görünmeyi tercih eden, tezcanlı, rahat insan.
