ulan sonunda ben de eşikli bir başlık açabildim, oh amk. acayip rahatladım yeminle.
şimdi hanımlar beyler, geçenlerde bir dolmuş yolculuğu sırasında başıma geldi bu hadise, zaten daha önce de birkaç kere yaşamıştım, fakat üzerinde durmamıştım. e şimdi bir sözlük yazarı olduğum içün daha bir başka yaklaştım tabii olaya.
hemen not aldım telefonuma, bunu sözlükte şöyle janjanlı bir başlık açıp, birazcık da olayı abartaraktan yazayım da havamız olsun didim.
yine sadece türk milletine özgü bir davranış biçimlerinden biri de dolmuşta siyaset tartışmaktır. bakınız 'konuşmak' da değil, tartışmak.
ve dolmuşun meclise dönüşmesi, o birbirini tanımayan sessiz sakin insanların da birer aslan kaplan kesilmesi an meselesidir.
genelde dolmuşçuyla başlar bu muhabbet, bazı çenesi düşük dolmuşçu abilerimiz, bir şeylere kızıp ona buna kaydırırken, kendisinden aşağı kalmayan, girişken bir abimiz tarafından tekdir edilir, sonra bir başka abimiz o girişken abiye laf eder, derken araya köşedeki abla girer, ortadaki teyzeye, öndeki amca da kayıtsız kalamaz, sonra hepsi şoföre..
dolmuş dolmuşluktan çıkar, resmen siyaset meydanı programına dönüşür. herkes kendi doğrusunu, karşılıklı bir hoşgörüsüzlükle avaz avaz bağırır. bu arada, siz bir köşede, 'ulan ben de bir şey söylesem mi?' 'aman yok yok, ne gereği var' şeklinde, hayatınızın en büyük dillemmasını yaşarsınız.
(sarf edeceğiniz her söz gerek lehinize, gerek aleyhinize delil olarak kullanılacaktır. ya dolmuştaki bilgili, eğitimli, karizmatik genç olacaksınız, ya da üniversiteli eşşek yaftasını yiyeceksiniz alnınızın ortasına)
işte son yaşadığım hadise de, aynen böyleydi.
kaptan: k
1. abi: 1a
2. abi: 2a
1. amca: hmm 1a olmaz bu, şey olsun, 1am
1. teyze: 1t
1. abla: haydaa, dur tamam şöyle yapacağız;
kaptan: k
1. abi: 1.abi
2. abi: 2.abi
1. amca: 1.amca
1. teyze: 1.teyze
1. abla: 1.abla
ben: ben
kaptanın yanındaki amca gazete okumaktadır, kaptan rahatsız olur, ve..
k: emice şu gasteni şeyetsene azcık, aynayı göremiyom
1.amca: pardon kusura bakma evladım dalmışım
k: aman neyine dalıyon be emice, tayyibin işleri işte, okusan ne okumasan ne
1.amca: hehehe doğru dedin valla
k: herif yedi memleketi yediii... yedi allahsız
1.abi: kaptan sakin!
k: ne o hemşerim, ucu sana mı dokundu?
1.abi: kaptan ayıp oluyor ama
k: te allahım ya, her taraf tayyipçi arkadaş, laf da söyleyemiyok
2.abi: yok yok, doğru dedin sen baba, yedi herif
1.teyze: amaaan yavrum, hangisi yemedi ki?
k: dezzem doğru diyon da, bu herif başka, bu allah deyip allahdan da gorkmuyor yauv
1.abi: kardeşim adam %60 oy alıyor, bir sen mi akıllısın memlekette?
2.abi: hocam kusura bakma da allah o %60ı bildiği gibi yapsın
k: hee alıyoo, veriyo kömürü veriyo makarnayı alıyo, ben bir kömüre bir makarnaya ganmam arkadaş!
1.amca: muhalefette iş yok muhalefette, yoksa böyle olmazdı
1.abi: yanlış düşünüyorsunuz
1.abla: hiç de yanlış değil valla, deminden beri karışmayayım dedim ama dayanamadım, adam hepimizi mahvetti kardeşim, at koşturuyor memlekette
k: hay ağzına sağlık ablacım
1.teyze: amaaan yavrum, hangisi koşturmadı ki?
k: sen bilmiyon tabii dezzem, herkes senin gibi olsa keşke
1.abi: kaptan kusura bakma da sen de bilmiyon yani, neyinden memnun değilsin, bana onu söyle bi?
k: neyinden memnun olak gardaş? sabahtan akşama kadar direksiyon sallıyok, aldığımız üç kuruş para, bir memlekette sabah akşam çalışan adam hakkını alamıyorsa, yolsuzluk var demektir, hukuksuzluk var demektir
1.amca: kimse alamıyor ki evladım emeğinin karşılığını, ben 61 yaşındayım, yıllarımı verdim devlete, şimdi 3 kuruş emekli maaşına talim...
1.abi: her şey zamanla amcacım, düzeltecektir elbet, bak 8 yıldır neler yaptı adam
k: hee maşallah neler yaptı, parke parke sattı memleketi, doğru diyon
1.teyze: amaaan evladım, hangisi satmadı ki?
k: dezzem sen bi sus allah aşkına ya
ben: kaptan 10 lira üzeri vardı?
k: ... al buyur... gasap et derdinde, goyun can derdinde... gençlerimiz bunlar işte...
bu dehşetli tartışmanın ortasında, aklım 10 liramda olduğundan, memleketimin cümle gençleri adına kötü bir izlenim bıraktığım için herkesten özür dilerim.
