Bir keresinde dolmuşa binerken kafamı vurmuştum. O daha kötü. Kurşun asker şeklinde ilk adımı atmamla aşağı doğru bir adım atmam bir olmuştu.
Bir günde evde yorgan yüzü geçiriyordum yatağın üstünde. Ev çatı katı idi. Kalktım ayağa bir güzel annemin evindeki gibi. Geçirdim yorganı , ayağa kalkıp duzelteceğim sallayarak . Yine kalkmamla eğilmem bir olmuştu.
Öyle bir vurmak yok. Baya kalın kafalıymışım. Hasar kaldıysa bilemem.
dolmuştan sakin adımlarla inerken nasıl oluyorsa saatte 100 km/h hızla koşuyormuşçasına bir hızla kafanın üst tarafını çarpma durumudur. insanların içi cız ederken sizinde beyniniz cız eder.
