dünyanın en sıcak ortamında, en gülmemeniz gereken anmış gibi yaşamak demektir.
bugün kulak misafiri olduklarım;
-ay nuriye abla, biz nerelere geldik böyle?
-nereye gidiyos ya, ormanlık bura bildiğin, allah yardım etsin, allah korusun bizleri, tükürüklü amin.
daha sonra nuriye ve x teyzem doğru yere gittiklerini anlayınca verdiler dedikodunun çenesine
-kız o kırıkkale'deydi okumak için, ev tutmuş 4 kızla aynı evde
-ay o küçükken de bir hayırsızdı nuriye abla, o kızların anaları babaları yok mu?
üsküdar-kadıköy dolmuşunda 2 delikanlı muhabbet etmektedir.
-oğlum mesaj atmış bana gece uyudun mu canım diye.
+ya ben sana diyorum garanti yazıyor sana oğlum o.
-ya bak şimdi hani belki beni kendine yakın görüdüğünden canım demiştir.
+yok yok imkansız, kesin hoşlanıyor.
-olm bak böyle şeyler deyip gaza getirme, umutlandırma beni!
ben de sanırdım ki bu muhabbeti sadece kızlar yapıyor.:)
