şoförlerin geceleri açtığı mor ışık ile beraber katmerlenen tedirginliktir. akşama kadar direksiyon sallayan şoför bakışlarıyla beraber, ilkokullu bünyeyi bile 'bir kişi abi' demeye iter.
ankaradaki dolmuşlarda öğrenci tarifesi olmamasına rağmen, gençlerin ısrarla '5'ten bir öğrenci' diye şöföre para uzatması, ve şöförün 'madem 5 liran var ben de senden tam alırım' imalarındaki bakışları nedeniyle tedirginlik yaşayan insan. fakat neyse ki öyle bir tarife olmasa bile artık ankarada da şöförlerin kendi insiyatiflerinden dolayı öğrenciler artık huzursuz olmadan normal ücretten daha az bir miktarı rahatça verebiliyorlar.
mezun olduğunuzu suratındanmı anlar bilinmez ama tam öğrenci vermeye yeltendiğiniz an, o 1 lirayı cebinden çıkardığınız an. öyle bir andırki bir bakışıyla ruhunuzu teslim edersiniz.
ankara gibi bir yerde hiç etkisi olmayacak cümledir. diğer illeri bilmiyorum ama burda dolmuşlarda tam ya da öğrenci ayrımı olmuyor. seve seve vereceksin o 1 lira 85 kuruşu.
aslı ''dolmuş şoförüne bir öğrenci alır mısınız demenin tedirginliği''dir.
yanında paso bulundurmayan ya da hiç pasosu olmamış birinin, tam parası vermemek için parayı uzatıp ''bir öğrenci alır mısınız'' dediği anda hissettiği tedirginliktir. insaflı dolmuş şoförleri alır parayı arkasına bile bakmaz. ama daşaklı birine denk gelirseniz, aynadan öyle bir bakışları vardır ki.. 'soyun lan' dese soyunacağı gelir insanın.