"bir gün arkadasla öyle sersem sersem yürüyoruz. bir anda yanimizdan
son sürat bir minibüs geçti.biz 'freni patladi' filan demeye kalmadan, minibüs kafadan elektrik diregine bindirdi.
hemen kostuk, yardim edelim diye.minibüse ulastigimizda manzara suydu. yolcularin kiminin kasi açilmis,kiminin dudagi patlamis...dagilmis
vaziyetteler yani. ama bir tuhaflik var. çünkü o hallerine ragmen, gözlerinden yaslar gelecek sekilde gülüyorlar. biz ne yapacagimizi sasirdik. 'ne oldu?' diye sorduk. bir iki tanesi, güçlükle 'so-för, so-för...' diyebiliyor ama yine gülmeye basliyorlar.
bu sarsici manzaranin aslini ögrenebilmek için 2-3 dakika geçmesi
gerekti. meger soför, tükürürken minibüsten düsmüs. hani, bizim soförlere özgü, giderken kapiyi açip disari tükürme hareketi vardir ya. baba, dengeyi tutturamamis, tükürükle beraber, gümbürt asagi düsmüs. minibüs de kontrolden çikip direge bindirmis...
ayakta elinde bir kalem bir de kağıt devamlı bir şeyler yazan biri görülür ve "ulen manyak mı bu" denir içinden, sonra ne yazdığı merak edilip göz ucuyla bakıldığında "şimdi minibüse bindim. minibüsü az ilerde polisler durdurdu." gibi şeyler görülür daha sonra herifin tipine bakılır "harbi manyakmış lan" denir ve hemen yanından uzaklaşılır.
arkadaşla lise çağındayken dolmuşa geldik, dolmuşa bindik.
ben tam para verdim, arkadaş ise 5 tl uzattı. inmeye yaklaşılır fakat dolmuşçu arkadaşın para üstünü hâlâ vermemektedir.
a: la olm adam para üstünü vermedi.
b: istesene.
arkadaş sıkılarak ve ezilerek;
a: kaptan 5 tl üzeri vardı.
b: ne üstü lan? yok beş-meş lira. zaten zarar ettim.
a: heö?!
b: duashduashdash
tamamen gerçektir. kaptan neyin kafasını yaşıyordu bilemiyorum tabi.
o zamanlar 12.5 falanım, dolmuşa bindim, tıngırı mıngırı derken benim ineceğim yere yakın bir kadın kalktı "müsait bir yerde" diyerek. 20-30 metre sonrası benim için "müsait bir yer" olduğundan olası bir dayağa zemin hazırlamamak adına ben de kalktım. kadın kapı önünde durdu, ben kenara tutunarak tam arkasına geçtim.
-- yaklaşık 2-3 saniyede olan bitenler --
kapı açıldı, kadın indi ve yürümeye başladı...
yürürken afedersin amirim eteği bel tarafından esnemeye ve açılmaya başladı...
ahanda eteği dolmuşa takıldı diye düşünürken, eteğe benim bastığımı farkettim...
farketmemle ayağımı çekmem bir oldu...
şlapssss, eteğin kadının götüne vuruş sesi, benim "özür dilerim" diye diye domates gibi kızarmam...
-- yaklaşık 2-3 saniyede olan bitenler --
Bir gün emre adlı bir arkadaşımla Nevizade'ye gittik ve dönüşünde dolmuşa bindik. Arkadaş kafasını yaşlamış uyuyordu tam o sırada ona baktım ve ''öğğğkk'' gibi bir ses çıkardı. Gözleri de kapalıydı ve tam o sırada ön sıradaki adamın kafasına deli gibi kustu. Öndeki adam ana avrat küfür etmeye başladı ve daldı. benim arkadaş da büyük çabalar sonrası linçten kurtuldu. Hani derler ya anı yaşamak diye o anı gerçekten yaşamak gerek.
