dolmuşçuların müşteriye verdiği ince ayarlardır.
ankara dışkapı hastanesini bilen bilir. onun karşısından bahçelievler dolmuşları kalkmaktadır. gittim durağa bindim dolmuşa bekle bekle ne şöför var ne yolcu. neyse indim bi sigara içeyim bari diye o sırada şöför geldi. abi acil işim var yarım saattir bekliyorum ne zaman kalkacak bu dolmuş dedim. ''buradan acil olarak sadece ambulans kalkar yiğenim'' dedi. bindim ve beklemeye devam ettim.
gece geç saatler. biz bırakalım ısrarımıza rağmen bir kaç kız arkadaş dolmuşla gitmek istediler. bir dolmuşu durdurdular ve şöyle bir diyalog geçti aralarında.
- pardon falan yerden geçer mi ?
dolmuş bomboş ve saat 00:30. şoförün cevabı çok manidar.
+ abla sen iste ben geçiririm.
sonra tabi kızların ürkek ses tonuyla :
- tamam tamam biz başka bir dolmuşa binelim deyişleriniz görmeliydiniz.
sonrasında tıss. kapı kapanır dolmuşçu aragazıyla uzaklaşır. kızları bırakmak bize kalır yine.
çıtır bir hatun minibüse biner ve aynadan kendisini kesen dolmuşçuya elindeki parayı uzatır;
- şoför bey! alır mısınız?
- alırız.
( gora filminden çıktığımızda yaşadığımız bir olaydı. )
