psikolojik baskıyı o an kendisinde çok net şekilde hisseden çocuktur.neyseki çocuk aklı başka bir oyun gördüğünde öncekini unuturda hayat eskisi gibi devam eder.
anneliği daha doğrusu dişiliği erkekliğine yediremeyen çocuktur aynı zamanda. Biz erkekler nedense kadın olmayı rezil olmakla eş değer sayarız. Mantık bellidir. Bize göre şeyedilmek aşağılanmaktadır, zira şeyetmeyi hakaret olarak da kullanırız. Birine kızdığımız zaman onu şeyetmek isteriz. Öte yandan büyüyünce sevgilimizi şeyetmek için de kırk takla atarız, böyle de çelişkiler içinde bir cinsiz.
hayatın zorluklarını sokağın vahşi ve acımasız yaşantısında keşfeden çocuktur. ezilir ancak yıkılmadığı sürece güçlenecektir. ve bir zaman sonra o sokağın abilerinden olarak bir çok çocuğu bu oyunda anne çıkaracaktır*.
