Kök salmışım yalnızlığa,
Çıkaramazsın,
Hayat uzundu, yıllar alabros,
Kimbilir,
Ne durumda,
Çekilecek dertlerde bakiyem.
Bileklerimde, savaşan -biz aşksızlığın-, gururlu ustura izleri,
"ben uyurken kestin bileklerimi"
akan kanıma müdahale etmeyeceğim, hatta
zamanımın çoğunu onu izlerken,
bedenim boşalırken, gücüm biterken,
ben yavaş usul ölürken kısaca,
8 mm'lik bir boy aynası gibi
karşısından izleyeceğim.
Oysa ki hayata, insanlara, neler öğretebilirdim,
Unuturlar kimden öğrendiklerini, biliyorum,
Önemli değil.
Ben, içimdeki eşsiz tapınakta
Senin için, annem, babam, kardeşlerim,
diğerleri, öteki veya beriki için
güzel hayatlar diler, çıkarsız dualar ederken,
öleceğim için bakire bir mutluluğu taşıyorum gözlerimde.
dokunmayın,
Mutluyum.
