"u can't touch this
yani turkcesi bana dokundurabilirsiniz
dokundur
elle
e dokundur
elle
şehire indim köyden, istanbul bizim soydan
köy gözümde tütmüyor, vazgeçmem ben şehirden
sakın meraklanmayın, herkes ahbap çıktı
taş toprak altın burda keyfime dokunmayın
bana dokundur
yav dokundurabilirsiniz
yav
yav çek elini
öperim
keyfim gıcır hamdolsun, dönmem burada kalabilirsem
inşaatta ustayım her an türkücü olabilirim
benden selam soyleyin
ayşe'yi özledim fazla
şehir bedenimi satin alabilir, ruhumu asla
bana dokundur
beni elle
yav dokun
çek elini
yabancılık çekmiyorum
sanki doğma büyüme buralıyım
en fazla üç sene sonra istanbul'un kralıyım
gece gündüz her daim resminize bakarım
gözlerinizden öperim
ellerinizden sıkarım
seni seviyorum
elle
yav dokun
dokunabilirsin
heee hee heee hee heee
stup, hele bi daha
mektubunuz gelince ısrarla açıyorum
kenefte odanın içinde orda yapıyorum
allah sizi inandırsın
yalanım varsa namerdim
ben bu kadar kebabı köyde bile yemedim
elleme camuş
yav dokundurabilirsin
taş dizebilirsiniz
bana dokun
heee hee heee hee heee
istop, egeyn lutfen
köydeki kırolardan inanın burada da var
herkes birazcık zonta
herkes birazcık davar
medeniyet baska şey ala gözünü sevdiğim
dile kolay ne yapsın
on beş günlük şehirliyim
ken taş diz
bana dokundur
beni elle
çek elini
stup, baştan alıyoruz.
uzun lafın kısası çok bahtiyar burası
nerede bayrampaşa'da nerede bizim orası
mektubuma son veriyorum gözümde tutuyorsun valla
istanbul'a siz de gelin boş yer hala var burda
yu ken taş diz
okan taş diz
dokundur
bana dokundurabilirsiniz"
