genel olarak bütün doktorların (nasıl bir ortam olurlarsa olsunlar) mesleklerini bir şekilde söylemeleri durumudur.
Genelde "... .... .. oradan biliyorum.doktorumda ben" ile biter.
nasıl bir kafadır lan bu. toplumda nasıl bir üst sınıfta olduğunu düşünmektir bu?
aslında sadece doktorlara has değil elle tutulur bir mesleğe sahip birçok insanda görülebilir bu refleks. neyin refleksidir peki? yokluktan gelmiş olmanın, makam mansıp hırsının, aşağılık kompleksinin vb. bir çok durumun refleksi olabilir.
Komplekstir kesinlikle. Kabul çok iyiler ama yeterince kitap okumamışlar demek ki. Ya da hayatlarına geçirememişler. Kitaptan kastım bilim vs değil tabi ki.
mimarın, mühendisin, öğretmenin, armatörün, ressamın, şairin, bakanın mesleğini belirtme gereksinimi kadardır. işin doğrusu eğer ben bir insanı hayata bağlayacak hatta kimi zaman döndürecek bilgi ve beceriye sahip olsaydım ben de bununla övünürdüm.
hepsi bir kenara hangimiz doktor buldu mu göğsümde bir ağrı, bacağımda bir uyuşma, şuramda bir sancı muhabbetine girmiyoruz ki...
Su kadardır.
Türlü türlü diyaloglarla belirlenir.
Barda en az içen doktordur.
Sürekli titiz olan doktordur.
Arada ayyas olanlar da var da onlar pratisyen amuha goyim.
Kendi benliklerini başkalarına dayatma gereksiniminidir.
Yani; "bak sen salaksin doktor olamadın ben doktor oldum" gibi.
Geçmişlerinde aşağılık kompleksine bürünmüş kimselerdir ki doktorlar her zaman mağdur ya siktigim memleketinde.
