Eğitim aldığım yerde 1 (bir) profesör başına 2 (iki) öğrenci düşüyordu. Doçentler ile dahi eğitim yapmıyorduk. Adına ödüller verilen hocalar 40 yıllık tecrübe ve bilgi birikimini aktarıyordu.
Bildiğim kadarı ile mevcut durumda türkiye de hemen hemen her ile tıp fakültesi açılmış durumda. Bir çoğunda bırakın prof. Doç. Bulmayı branşların bir kısmı yok.
25 30 yılı geçmiş fakültelerimizi tenzih ederim, tıp eğitimi mevcut halde büyük açmazda. Herşeye rağmen 3. Nesili geride bırakmış fakültelerimizin eğitim düzeyi, dünya ortalamasının üzerinde.
Bir vakaya bakarak hiç bir meslek grubunu karalamamak gerekir.
önemli bir çoğunluğu hem bir boktan anlamaz* hem de ciddi bir ego patlaması yaşamaktadır. hipokrat falan da siklerinde değildir bu çoğunluğun. bir kaç örnek vereyim.
ilk örnekte hastanın kulağında geçmişte mantar büyümüş ve kulağı tıkanmıştır. özel bir hastahanede kulağını temizletmiş ve 1 ay mantar ilacı kullanmıştır. 4-5 ay sonra aynı kulak tekrar tıkanınca yine doktora gider ama kulak ağrısı vurduğu esnada iş için ufak bir ilçede bulunduğundan bu sefer devlet hastanesine gider.
-şikayetiniz nedir ?
-kulağım tıkalı doktor bey. 4-5 ay önce de kulağımda mantar olmuştu ilaç kullanmıştım.
-şikayetini söyle yeter.
ve söylenmeye başlar.
-herkes doktor olmuş amk neye göre karar verdin mantar olduğuna. nasıl insanlarsınız siz.
bu arada belirteyim hastamız iyi bir firmada inşaat mühendisi. köylü hacemmi değil -ki olsa ne yazar hasta bu adam 3 yaşında oğlun değil. neyse diyaloğun sonrasında hasta sikerim steteskopunu tarzı arıza çıkarır ve şehir merkezine dönene kadar sabredip kulağını tekrar temizlettirip tedaviye başlar.
kendi başımdan geçen. bildim bileli sürekli burnum tıkanır. otrivine can dostumdur resmen. üniversitenin ilk yılı bittiğinde evdekilere dedim ben doktora gidiyorum belki düzeltirler. hemen arandı tarandı tanıdık bi kulak buruncu bulundu. gittik yanına bir iki "senin çocukluğunu biliriz, ne kadar büyümüş" muhabbetinden sonra şikayet nedir prosedürünü de atlatıp burnuma kamera soktu. bir yandan da televizyondan beraber bakıyoruz. kemik büyümesi dedi. ne sikim birşeyse artık ameliyat yapacağız dedi. iyi dedim olalım düzelecekse. ama bir yandan da kıllanıyorum bi kamerayla ameliyat kararı verdi diye. kemik=röntgen algısı oluşmuş bünyede sonuçta.
neyse ameliyat günü geldi, hastaneye geçtik gayet rahatım nasıl olsa uyutacaklar diye. geldi bu puşt yanıma şaka yollu "ne zaman uçacaz" dedim. "ne uçması" dedi. "uyutmayacak mısınız ?" deyince "yok canım ne uyutması ufacık ameliyat için." dedi. iyi dedik doktor o sonuçta. neyse ilacı verdiler aldılar ameliyathaneye çatır çutur kırdılar birşeyler burnumun içinde. ama sorun şu bariz hissediyorum ve ciddi ciddi acıyor. doktora söylüyorum sikine sallamıyor. 2 saat burnumla hardcore yaptı orospu çocuğu resmen.
o kadar eziyetten sonra sonuç: haftada bir tıkanan burnum hergün tıkalı. istanbul'da doktor kuzenin arkadaşına baktırdık "kemik kıracağına sinüsleri yaksaymış* bi sıkıntın kalmazmış" dedi. babam söylemiş sonradan istanbul'da doktorun söylediklerini bizim gavata "gelsin onu da halledelim" demiş. herifteki rahatlığa, siklemezliğe bak amk. deneme tahtasıyım ya ben. vura vura televizyon tamir ediyor sanki göt.
bir örnekte müşterimin babasından. adam gün içerisinde bahçe sularken sol koluna hafif bir ağrı giriyor. kramp girdi herhalde diye düşünüp önemsemiyor. adamın kendi tabiriyle "o esnada içimde de bi acayip sıkıntı oluştu" diyor. sonunda dayanamayıp yakındaki devlet hastanesinin aciline gidiyor. göstermelik "bişeyin yok amca" diyor acilin doktoru ve kalbini bile dinlemeden ağrı kesici yazıp yolluyor. adam 1 saat sonra araba kullanırken kırmızı ışıkta direksiyon başında bayılıyor. ambulans hastane derken sonuç: kalp krizi. adam 1 saat önce sinyali vermiş işte amk ne yolluyon herifi.
şimdi diyeceksiniz ki nerden bilsin adam kalp krizi olduğunu. babam 2 ay evvel kalp krizi geçirdi. uykudayken vurmuş ve uykudan uyandırmış. uyanıyor içinde bir sıkıntı, hazımsızlık hissi. 12 km ötedeki hastaneye arabayla gidiyor ve acil girişinde ciğerler mi şişti artık nedir nefes alamamaktan bayılıyor. hastaneye gittiğimde geri getirmeye çalışıyorlardı. işin ilginç yanı babam öyle basit bir hazımsızlığa falan doktora gidecek adam değil. adam 1 hafta bacağında yırtık lifle "birşey olmaz geçer" mantığıyla gezdi. sonra da 1 ay alçıda gezmek zorunda kaldı. yani kolay kolay doktora gitmez. kuzeni aradım hemen ne yapacaz ne edecez diye. mevzu esnasında bu doktora gitme olayından bahsettim "kalp krizi geçiren hastaya ölüm korkusu vurur. sıkıntı ondandır. kol ağrısı falan da varsa ön teşhisi koyarsın" dedi. yukardaki emminin vaziyetinin doktor siklemezliği olması bu yüzden işte.
daha da anlatırım. ha iyi doktor yok mu ? elbette var. misal babamın bypass ameliyatını yapan doktor hacı akar'dır. hasta ile iletişimi çok iyi, doktorluğu ondan da iyiydi. ama genelde 10 doktordan 3'ü iyiyse 7'si yerlerde sürünüyor. bu biraz da eğitim sistemiyle alakalı bence. insan kesecek adamı integral, türev sorusuyla seçen bir sınav sistemi var ortada. ineklemekten, ezberlemekten beyni sulanmış, insan ilişkilerinden bihaber asosyal tipleri direk insanla alakalı bir mesleğe yerleştirirsen doktorun da böyle olur.
insanı genellemeye iten yawşak doktorların varlığıdır. dürüst ve işini hakkıyla yapanlarda bunların yüzünden zarar görür, töhmet altına girer. Doktorları denetleyen bir etik kurulun kurulması şarttır. Afedersin bazıları insanlara statülerine göre farklı farklı davranıyor. Zenginseniz insan, fakirseniz hayvan muamelesi..!
bir gerçektir.. özellikle asistan doktorlar bu grubun içine girer.. boyna hocadan azarı yedikçe hastaya sarar ama baksan hiç bir halt bilmez.. yinede havası bin beş yüzdür.
yukarıda bir yazar bel fıtığı belirtisi var diye dahiliye doktoruna gitmiş. arkadaşım önce nereye gitmeniz gerektiğini bilin.
yurt dışında yaşayan birisi olarak türkiye de tıp seviyesinin iyi olduğunu düşünüyorum. genel olarak doktorları yorumlamak doğru değil, çok iyi doktorlar olduğu gibi rezalet doktorlarda var. ama türk doktorlarının kötü olmadığını düşünüyorum.
sebeplerinden biri artan kontenjanlar dolayısıyla eğitimin kalitesinin çok düşmüş olmasıdır. amfiler çoğu fakültede uygun değil bu kadar öğrenciye. 4. ve 5. sınıfta o kadar kalabalık gruplar oluyor ki hocaların vizitleri de verimsiz geçiyor. öğrenciye de eskiye nazaran çok az sorumluluk veriliyor. e haliyle bunların sonucu olarak binlerce kalitesiz hekim mezun oluyor.
Bu baslikla bana beyin tümöründen süpheleniyorum diyerek 1 ayımı burnumdan getiren o.cocuguna seslenmek istiyorum okudugun yillar haram zikkim olsun nerenle okudun onca yili o.cocugunun önde gideni
6 sene okuyup normal bir vatandaştan laf işitsem, ben de bir bok anlamıyor gibi davranırım. Latince filan kolay mı ya? Fizyoloji, anatomi, kardiyovasküler sistem, arterler...
Nelerle uğraşıyor herifler.
şikayete göre tahlil yap, sonuçlara göre ilaç ver. bunu ben de yaparım internete bakarak. cerrah dışındaki doktorlar palavra.
ha pardon, hava basmayı iyi biliyorlar. hastalıkla ilgili şöyle bir şey okudum dersen ağzına sıçarlar mesela. sen nerden bileceksin diye. hayatın söz konusu ve bu cahil ibneler egosundan seni dinlemiyor bile.
Bir doktor olarak katılmadığım tespit. Ya neye göre verecek antibiyotigi kafasına göre mi antibiyograma göre mi.idrar yolu enfeksiyonunu nasıl bilecek sanki herkes akıllı da bir gittiğiniz doktor salak
2006 yılında ayak filmime bakıp, burkulmuş dedi. 2 gün acıdan ağladım. bizimkiler dayanamadı tekrar hastaneye gittik. danışmadaki kız filmi aldı baktı geçmiş olsun nasıl kırdın dedi. ben de ayağımın kırık olduğunu öyle öğrendim mesela.
