canını emanet ettiğin ve de işini iyi yapan bir hekimse,işini iyi yapmasından ötürü duyulan bi saygı olabilir ki çoğu zaman bu minnet duygusudur. her meslek grubunda karşılaşılabilir abartılmış saygı durumuyla lakin çoğu zaman işini iyi yapan gecesini gündüz etmiş doktorlara bile pek de saygılı davranılmadığını görmekteyiz malesef..
ön ek: Abartılı gereksiz saygı olmaz, Ya gereksiz saygı olur ya abartılı saygı olur. Arkadaş adam gibi başlık açsanız?
insanımızın iyi niyetinden, güzelliğinden duyulan gerekli mi gereksiz mi belli olmayan saygıdır.
insanımız yani gerçek insanımız eski insanımız köylümüz, ananelerimiz, dedelerimiz okumuş, bir yere gelmiş ve insanlara hizmet edenleri severler. Öğretmenleri de severler, saygı da duyarlar. Lakin Bu büyüklerimiz, köylülerimiz birinde insanlık eksiği gördüğünde o kişinin mevkisinin, rütbesinin ne olduğuna bakmadan silerler de. Biz de önemli olan insanlıktır çünkü, ölürler de hak etmeyen insana saygı göstermezler.
Not: şehirlileşerek dejenere olmuş bireylerden bahsetmiyorum ben.
Ha ben saygı duyuyor muyum?
Meslek erbablarına her daim saygı duyuyorum lakin tanıdığım, doktor olan kişilerin yüzde 90 ı normal hayatta muhattap bile olmadığım insanlar olduğundan sadece mesleklerine duyulan saygıdır bu.
"bence" gereksizdir. doktor da en nihayetinde bir insandır. herkese duyduğun saygı ona da yeterdir bence. tamam doktorluk kutsal bir meslektir; ancak organ mafyası da yine bu kutsal mesleğin bazı üyeleri tarafından desteklenmektedir. doktor olmasa kimse organ çıkarmayı falan bilemez öyle değil mi? şimdi bazı münasebetsizler çıkıp da: doktordan kazık yemiş falan demesin, bilakis doktorlarla aram çok iyi olup, entry objektif yorum içermektedir.
aslında çokta gereksiz olmayan bir saygıdır. hastalandığınızda, ya da bir yakınınız hastalandığında size yarım etmekle görevli bir kişi olarak doktorlar saygıyı hak ederler. tabi, işini suistimal eden, hastasını bir insandan çok, parası sağılacak inek olarak gören doktorlar vardır ki bunlar bence o saygının zerresini hak etmezler zira kendileri meslek etiklerine aykırı davranışlar sergilemektedirler. ancak işinin hakkını veren, hasta ve yakınlarına elinden geldiği yardımı yapan doktorlara saygı duymak gerekir. zaten bu saygıdır doktorları bu zor meslekte tutan şey. siz düşünün bir haftanın her günü*binlerce insanla dolu ortamlarda yüzlerce insanla ilgileniyorsunuz ve bu insanlar sıradan insanlar değil, bu insanlar dertleri olan ve sizden yardım bekleyen insanlar. ayrıca çalıştıkları yer hastane. yani steril bir ortam değil. sağlık personelinin çok büyük bir kısmı yüksek hastalık riski taşırlar. bir başka madde ise aldıkları maaş. sanılanın aksine bir doktor çok fazla para kazanmaz. son çıkan yasa ile maaşlarda ciddi bir artış olacağı sanılıyor ancak gerçek anlamda değişen çok fazla bir şey yok. bunların yanında, uzun ve zorlu bir eğitim hayatı. daha sonra asistanlık ve sonrasında zorunlu görevle teçhizatı olmayan bir hastanede tek doktor olarak görev yapmak, ilerleyen senelerde de bu taraz hastanelere bir kaç ay süren geçici görevler, her ay iki hatta bazen üç gece nöbeti, taburcu olan bir hastanızı yıllar bile sonra hatırlamak zorunluluğu*, girdiğiniz her ortamda "doktor hanım/bey şurama ya da şu tahlilime, filmime bir bakıver" şeklinde sürpriz işler... uzun lafın kısası, gerçek bir doktor en az işini iyi yapan diğer her meslek gurubundan birisi gibi*saygıyı hak eder.
mesleğini adam gibi icra eden herkese saygı duyulmalıdır ama türkiye'de sırf doktor olduğu için, işini nasıl yaptığına bakılmaksızın gereksiz bir saygı duyuluyor doktorlara. oysa o gözünde ilahlaştırdığı doktor, devlet hastanesinde hasta odadan çıktıktan sonra, kendi polikliniğiyle ilgili, eczacı ile anlaşma yapıyor. maalesef geneli böyle.
