kimse o memuru yargılayamaz. çünkü ne durumdadır kaybedecek neleri vardır nasıl yetiştirilmiştir bilemeyiz. gaztelerde her gün okurduk yolcu otobüsüne saldırı. okuldan çıkan öğretmene bilmem ne. tamam kabul ediyorum orası da bizim vatanımız orası da bizim memleketimniz. ordada yurdumun güzellikleri var. ama öğrenci yurduna molotofla saldırı ne demek? gencecik öğretmene tecavüz ne demek? kanserden ölen aşiret ağasının yattığı hastanedeki hemşirelere saldırmak ne demek? bakın öncelikle ordaki düzenin değişmesi lazım. ordaki polisin bile bazı durumlarda eli kolu bağlı, kimisi ordaki şerefsizlerden yana. üç beş öğretmenle, bankacıyla olcak iş değil. oraya gidecek olan memur elektrik yok su yok diye mi gitmiyor? hayır efendiler, can güvenliği yok diye gitmiyorlar. çoluğu olan var çocuğu olan var ,ailesine bakmak zorunda olan var. kahramanlık yapma lüksü olmayanlar var.
kimiside gözünü kapatır başıma ne gelcekse burda da gelir. alnımda ne yazıyorsa o olur der gider. ona da lafımız yok. o da o memur kardeşimizin seçimidir.
şu sıralar tayinim çıksın da doğu olsun diyen zihniyete yerini bıraktı. doğudaki bir öğretmenin okulun öğretmeni, müdür, hademesi olması, ancak yarıyıl tatillerinde şehre inebildiği düşünülürse pek ayıplanmaması gerek.
bir zamanlarin en moda eylemiydi. tayini cikan, el bebek-gul bebek buyutulen bir cok insan evladi dogu illerine bir cok nedenden oturu gitmiyordu.
oysa ki yoksulluk ve cahillik her yerdeydi. bilmiyolardi. aydin in bir koyunde dahi elektrik yokken dogu illerine hic hak etmedigi bir etiket vuruluyordu.
simdilerde bu sacma trendi devam ettiren var midir bilinmez ama, ulkemin en buyuk ayiplarindan birisiydi.
