lars von trier'in başını çektiği sinemada bir sanat akımı. bu akımla birlikte film müziği biter, özel efekt kullanımı biter, el kameraları devreye girer. sinemada bir nevi sadeleştirme hareketidir bu ama kanımca biraz abartmışlardır. her şeyden önce bir akımın kendiliğinden oluşan kuralları yoktur, bir kaç kişi tarafından konmuş kurallar vardır. her şeye rağmen sinemanın güzel bir dönemi olmuştur, hoş bir denemedir. artık pek temsilcisi kalmamıştır. örneklerinden biri idioterne'dir.
idioterne de zannedersem hiç tripod kullanılmamış ve birçok sahnede mikrofon veya gölgesi bu sahnelerden kesilmemiştir.dogma95 sinema için özüne dönme olarak yorumlanabilir.istikbali için gereklidir.
