Nefret ediyorum hediye almaktan. Abi bana almayın ben de size almayayım. Zaten öyle olacak bu gidişle. Mümkünse kutlamayın doğum günümü rahat bırakın beni.
kimi zaman ne alacağını bilememekten yahut maddi gücün yetersizliğinden kaynaklanır söz konusu hediye birine alınacaksa.
oysa bakmaksızın maddi değerine, ne olduğuna, anımsanmanın sevinci ile kabul eder doğum günü olan kişi sizden gelen hediyeyi.
pek çok bireyin* umursamıyor olarak göründükleri lakin alıştırılmışlıklardan* kaynaklı aslında istemeden de olsa beklenti* içine girdikleri günlerdir bu günler. bu nedenle belki de nefretin yerini kişiyi mutlu edecek olmanın verdiği ufak bir heyecana bırakabiliriz.
aslında kişinin harhangibir becerisi varsa çokta zor bir durumdan çıkmaktadır.bayan ise bir bileklik yada küpe yapılır kişi erkek ise resim çizilir.kişinin sizin için ehemmiyetine göredede itina gösterilir.hediyelere kopyala yapıştır yapılarak doğum günleri hediyesi stresi uzak tutulur.
açıkcası her insan küçük de olsa kendisine hediye alınmasından mutlu olur. sonuçta bu değerli olduğumuzun bir göstergesidir. ama çok para harcanarak, zilyon yer gezip kafayı yiyerekten "offf ne alacam buna ya" şeklinde ortada dolaşılarak alınan hediye şahsımca değerli değildir. kardeşim yerine koyduğum bir insan bana çok anlamlı bir hediye vermişti. küçük mor bir deftere ikimizin unutulmaz anılarını yazmıştı. araya çok güldüğümüz espriler falan karıştırmıştı. bir zamanlar küçüklükle deli olduğum blue grubundan duncan mathew james in resimlerini yapıştırmıştı. o kadar anlamlıydı ki okurken ağladığımı hatırlıyorum. en unutamadığım hediyeydi. alacak hediye bulunamadığından alınan bir çerçeveden çok daha değerliydi.
insanları boş yere masrafa sokmaktan neferet eden,insanların kendilerini bişeyler almak için zorunlu hissetmesinden nefret eden,bugünlere gıcığı olan,böyle günlerde hatırlanmanın,böyle günlerin kutlanmasının anlamsız olduğunu düşünen insandır.ki haklıdır.
