dante nin son oyunu.
2013 versiyonu gerek aldığı puanlarla gerekse oyun için kısımlarıyla gerekse hard core duran cinsellik temasıyla muhteşem durmaktadır. http://www.youtube.com/watch?v=jSJ05nn3p6c
artık o eski, doğru düzgün tek cümle kurmayan, robotik dante gitmiş yerine insani tepkileri olan, günümüze daha yakın bir dante gelmiş. oyun içi sinematikler o kadar kaliteli ki oyuna döndüğü zaman bazen anlayamayıp yaratıklardan sopa yediğimiz bile oluyor.
kısacası muhteşem duruyor. seslendirmeler, o içi dışına çıkan limbo(araf) olayı olağanüstü. ayrıca kabul etmek gerekir ki bir hayli gerici bir atmosfer var yer yer korkunç bile sayılır.
1 saatte oyunun %40ini bitirdigimizi gosteren oyun. Tamam grafikler mukemmel hatta bazi yerler bana madness returnsu hatirlatti. Mekanlar filan super de, kirmizi orblari topluyoruz topluyoruz bolum.sonunda bana 2-3 upgrade hakki veriyo orblar niye var oyunda o zaman? Olmamis bu kismi. Ikincidi dante tan bi ergene benziyor. Daha olgun ve cool birini beklerken asi bi ergen buldum oyunda. Ayrica komboloru yaparken vuruslari da sendeliyormus dusecekmis gibi cikiyor. Bir ara oyunun baslarinda dantenin sacina beyaz peruk yapismisti. Orada ise sadece gulduk. Soyleyecek laf da yok zaten artik.
reboot'u ninja theory'ye emanet edilen, yakın zamanda çıkmış ve tek kelimeyle olmuş oyundur.
- eğer önceki dmc'lerden oynadıysanız, oyuna "nephilim" zorluk seviyesinde başlayın, sizi anca o keser. diğer zorluk seviyeleri çok kolay kalır, bir şey anlamazsınız.
- dövüş sistemi çok akıcı, hiçbir şekilde teklemiyor veya tutukluk yaşamıyorsunuz. trailerlarda görmüş olabileceğiniz abartılı hava kombolarını yapmak gerçekten de mümkün ve göründüğünden kolay. bütün bir düşman dalgasını yerde dokunmadan kesmek mümkün.
- stil sistemi de daha insaflı olmuş, sss'e ulaşmak diğer devil may cry'lara nazaran daha kolay. yaptığınız hareketler ve kayda değer atraksiyonlar (zamanında kaçma, bir hareketi karşılama, düşmanı düşmana öldürtme gibi) size puan olarak geliyor ve bu puanlar belli sınırları geçtikçe bir stil düzeyi atlıyorsunuz ve her stil düzeyinin çarpanı var. oyun bölüm içinde topladığınız bütün puanı hesaplıyor ve bölüm sonunda bu puan üzerine ekleyerek değerlendirme yapıyor.
- bölüm tasarımları inanılmaz yaratıcı ve orjinal. eski devil may cry'lardaki gibi bir yerden sonra ilk başta oynadığınız bölümlere dönmüyorsunuz ve bir bölüm diğerine benzemiyor. içiniz de bayılmıyor ki en çok o hoşuma gitti, eski dmc bölümleri bir yerden sonra beni sıkardı.
- müzikler efsane. düşmanlarınızı kestikçe kesmek istiyor, havaya giriyorsunuz. maalesef bir yerden sonra kesecek adam kalmıyor.
edit: müzikler combichrist ve noisia'dan. combichrist dmc soundtrackinin kendi kısmını no redemption adlı bir albümde toplamıştır.
- karakterler -özellikle dante- hayal kırıklığına uğratmıyorlar. hepsi çok güzel düşünülmüş ve hayata geçirilmiş. dante bildiğiniz danteden farklı değil, yine o ukala ve kendini beğenmiş havalı piç. ve onu tekrar ve tekrar seviyorsunuz.
- düşman çeşidinde hiçbir sıkıntı yok. tasarımları da harika. ama boss fightlar karma bir düşman dalgasına kıyasla çok daha kolay kalıyor. bilhassa son bosslar. ha yine eğlenceliler. özellikle succubus fightında çok güldüm.
- oyun genel olarak çok uzun sayılmaz, ama yeniden oynanabilitesi çok yüksek ve tekrar oynamak istiyor insan, doyamıyor. şimdi söyleyeceklerim kişisel; ben çok az oyunu baştan ve daha yüksek zorluk seviyelerinde oynamaya tenezzül etmişimdir ve eğer ben bunu yapmışsam o oyun benim gözümde efsanedir. bu devil may cry o az sayıdaki oyunlardan biri.
- oyunun tek eksisi diyebileceğim şey, upgrade seçeneklerinin yeterince doyurucu olmaması. birkaç gerekli ve çok güzel hareket var, ama sayıları çok az, geri kalan upgrade'lerin çoğu kof. puanları zahmetsizce yeniden dağıtabilmeniz de çok güzel bir olay. deneysel olmanıza imkan veriyor oyun. ve varsayılan hareketleri geri vermenizi önleyerek kendinize kötülük yapmanızı da önlüyor.
- collectible'lar güzel saklanmış. ama hepsini toplayabilmek için oyunu 2. bir kez oynamak veya dantenin tüm yeteneklerine ve bütün melee silahlara sahip olduktan sonra -ki bu 10. bölüm bitişi oluyor- önceki bölümleri tekrar oynamak gerekiyor. tavsiyem 2. oynayışınıza bırakın. muhtemelen oynayacaksınız.
aklıma geldiği kadarıyla bütün saymam gerekenleri saydım, nephilim'de bitirdim, son of sparda zorluğunda 13. bölümdeyim ve devam etmek için sabırsızlanıyorum. teşekkürler ninja theory, teşekkürler capcom.
yazarın notu: entry'i devil may cry başlığından taşıdım, evet. burda olması gerekiyordu.
adrenalinin dibine vuran oyundur. daha açılışında bile atmosferiyle büyülüyor adamı. dmc her zamankinden daha aksiyon dolu olmuş. hele de o metal müzik eşliğinde kana doyuruşu yok mu... manyak oyun olmuş tavsiyemdir.
olum çok iyi lan. müzikleri, sinematiği falan enfes. ilk defa merak ederek, isteyerek sinematik izledim amk. combolar falan da yeterli ayrıca, şimdilik dört tane silahı aynı anda kullanabiliyorsun daha kaç combo yapabileceksin ki zaten. güzel güzel hatta çok iyi. bu kadar beklemiyordum. far cry 3 ile birlikte bu ara ilaç gibi geldi.
seri başından bu yana hepsini oynadığım oyun. Herbiri ayrı zevk herbiri ayrı heyecan. Bu da onlardan biri. Kesinlikle dur durak bilmeden stres atabileceğiniz, vurup kırıp parçaladığınız oyun.
yeni oyunda dantenin bana olan benzerliği, şok etmiştir beni. ten rengi yüz şekli falan filan o ha lan benim gibi lan adam bildiğin fotoğrafımı çekip oraya koymuşlar. şoklardayım. bende 3-4 sivilce fazlalığı var o kadar.
soundtrackleri muthiş olan oyun. dante den ilk başta herkes gibi bende şikayetçiydim fakat zamanla alışıyor insan. oyunun görselliği eski oyunlara göre çok üst düzeyde. aksiyonun bitmemesi ve aradaki demolar gayet başarılı olmuş. pc de kontrollere alışmak biraz sıkıyor insanı.ps3 de oynanması tavsiye edilir.
ìnanilmaz derecede masonik simgeler ve ritüller ile dolu olan oyun. özellikle mundus denen iblisin, insan suretindeki halinde alninin ortasindaki 3 enteresan lekenin, hadislerde deccalin alninda k f r * harfleri yazildiginindan bahsedilmesi ve o lekelerin bu hadisleri cagristirmasi ilginctir. ayrica mundusun bütün dünya kontrolünü eline almasi, medyayi, ekonomiyi falan yönetmesi ve bunun gibi bir cok özelliginin deccal ile benzesmesi dikkatlerden kacmamistir. ayrica seytanlarin oldugu boyut olan arafin, islam kaynaklarinda anlatilan cinler alemine benzemeside cok ilginctir. hele o damali yüzey yokmu o damali yüzey. islamda satrancin sakincali olmasi, oyun taktiklerinden degil, satrancin oynanmasi icin gereken damali yüzeyinden kaynaklanmaktadir. cünkü damali yüzeyde oyun oynamayi birakin, damali yüzeye bakmak bile sakincalidir. mason inanislarinda ise; damali yüzey, tanri baphometìn yani seytanin dünyaya gecis kapilarindandir. ayrica aynalarda öyledir. islam dinindede aynaya uzun süre bakmak sakincalidir. tamda oyunun bir basindaki bir yerde dama yüzeyli bir koridorun sonundaki dev aynadan bir iblis cikmaktadir. aslinda iblis orada aynanin arkasindaki duvari bir anda patlatarak cikmistir ama "bilen mesaji alir" hesabi bir sübminal mesajda vardir. apayrica oyunda bir icecekten bahsedilir. bu icecegin insanlari kontrol altina almak icin üretilmesi ve bu icecegin insanlara zarar vermesine ramen insanlarin, bu icecek reklamlarinda övülerek anlatilmasina iliskin, dante`nin "neden insanlar halen bu icecekleri iciyorlar?" diye sormasi üzerine oyunumuzdaki asik olunacak kizimizin; "insanlara ayni yalanlari yüzlerce defa söylersen, zamanla ona inanirlar" demesi benim aklima coca colayi getirmistir. neyse bunlar derin konular. güzel oyundur. oynanacak düzeydedir. kilicla seytan falan öldürüyorsunuz.
hayatımda oynadığım en iyi pc oyunu. soundtrackler insanı kendinden geçiriyor, combo üstüne combo yaptırıyor. 2 kere bitirdim 3. için tekrar indirmeye başladım.
unutmadan allah belanı versin ttnet. 8mb lik neti al götüne sok.
yakın zamanda bitirdiğim, zevkten dört köşe etmiş oyun.
ps2'si ile joypad kullanma konusunda uzman olan bendeniz, 27 yaşın verdiği refleks kaybı ve yıllardır joypad kullanmamış olmanın acısıyla eski günleri özleten bir başlangıç yaptım.
oyunu birkaç ay önce gmg'den 12,5 dolara almıştım ve joypad alacak maddi durumum olana kadar oynamadan beklettim pc'de ama değdi.
konudan bağımsız olarak, 20 30 liraya snoopy joypad alacağınıza, paraya kıyın logitech f710 alın, bir joypad oyun keyfini ne kadar etkiler göreceksiniz.
ellerim alıştıkça ve mekaniği çözdükçe, oyun inanılmaz içine çekti ve belki büyük bir iddia olacak ama, fightların geçtiği yerler inanılmazlar, böyle bir sanat yönetmenliği ve mekan çizimi, gerçekten müthiş. ( dragon age 2 yi yapan kavaslar, açın da görün )
oyunun senaryosu zaten dmc serisine aşina olanlar için süpriz değildi, vergil'in değişimini yine de bekledim, şimdi vergil dlc sini alacağım, düzenlerim tekrar bu giriyi bitince.
oyunda can sıkan çok az nokta var ama paylaşacağım;
rebellion'un gücü açıkça azaltılmış, sadece angel ve devil silahlarından damage alan yaratıklar yüzünden pek kullanamıyoruz rebellionu ki benim dmc 3 te seçtiğim dövüş stili swordmasterdı, rebellionu ne kadar seviyorum siz düşünün.
dmc 3 ve 4 te zaten ağzına sıçılan ebony ve ivory yine güçsüz, kombo çeşitlemesi için varlar adeta.
gelen düşman çeşitliliğini az buldum, arttırılabilirdi.
bob carcas denen bosu planlayını da götünden sikeyim müdürüm afedersin.
--spoiler--
dante beyaz saçlı değil amk diye söyleniyorsanız, oyunu bitirin *
an itibariyle sıkıntı yaratan oyun. daha oyunun başındayım ve double jump yapamıyorum arkadaş... takıldım resmen geçemedim bir türlü. bilmediğim ne var diye interneti tarıyorum bir şey de bulamıyorum. artık sözlükten yardım alırım diye umuyorum???
ayrıca soundtrackler baya gaz gibi... oynayabilirsek daha iyi yorum yaparız o başka.
Eski oyunları oynamadan yazıyorum, bu oyun şahane. Ninja Theory çok çok başarılı şekilde bu Japon title'ını Avrupa ürünü haline getirmiş.
Öncelikle hikaye. Seri hakkında bir şey bilmenize gerek yok, çünkü bu oyun bir reboot. Hikayesi de ilerleyiş olarak çok başarılı olmasa da teması açısından benim çok hoşuma giden bir yapım oldu. Dünyada gizli bir biçimde yaşayan şeytanların olması ve bunların çok güzel göndermeleri şahane olmuş.
Oynanış açısında ise çok başarılı bir hack & slash olmuş DMC. Kombolar çok akıcı ve birbiri ardına yapılabiliyorlar. Üzerinizde baya çeşit silah mevcut. Dante bir melek ve bir şeytan ebeveynin çocuğu olduğu için iki tarzda silahlara da erişebiliyor. Melek silahları hızlı ve az damageli iken şeytan silahları ise yavaş fakat yüksek damage'e sahip. Onun dışında tabancalarınız ve ana kılıcınız var. Bu şeytan, melek silahlarında da 2 farklı çeşit olması ve savaş anında trigger tuşları ile anında erişebilmeniz çok iyi olmuş. Bu geçişlerin başarılı olması da yine bir artı.
Çizgisel ilerleyen bir oyun olsa da eski kafanın izleri hala duruyor. Gizli odalar, toplanabilirler falan mevcut. Gizli odalar için anahtar toplamanız gerekli, anahtarlarla odaları açıp belli görevleri yapmanızı bekliyor. Bunlar çok değişkenlik gösteriyor ama arenada belli şartla şu kadar düşmanı hallet ya da akrobasi ile hızla bir yerlere var tarzında işler. Bir hack & slash'te görmek isteyebileceğiniz türden şeyler. Fakat bir eleştirim var bu noktada, oyunun süresini arttırmak adına şöyle bir çakallık yapılmış. Bazı noktaları açmanız için özel silahlara ihtiyacınız oluyor. O silahlara henüz erişmeden o silahla açılabilir noktalar var. Sizin gerekli itemları aldıktan sonra geri gelip orayı açmanızı bekliyor oyun. Eski oyunlarda olan bir kafa bu bildiğim kadarıyla, pek güzel bir iş değil bence, bilemedim ama.
Grafik konusunda çok başarılı oyun, değinmeden edemeyeceğim. Optimizasyonu da şahane. Kimi yerlerde çok yüksek çözünürlükte, kimilerinde ise düşük. Fakat çok çok dikkatli incelemediğiniz sürece farketmiyorsunuz. Ve bu grafikleri bu adamlar Unreal Engine 3'te almışlar. Unreal Engine 3'te 30 fps'in üzerine şunun yarısı grafikle çıkamayan dünya kadar yapımcı firma var.
Müzikler başarılı, hikaye yapısı oldukça güzel, oynanış çok başarılı bence oldukça iyi bir yapım olmuş DMC. Eski Japon kafası yere bir saatte düşen düşmanlarla olsun, kameraların takip etme açıları falan olsun o noktalarda hala var fakat o çok fantezi ürünü olan şeyler yok. Kabullendiğiniz bir fantezi var, ve onun içinde olan oluyor sadece.
