western nostaljisini bizlere bir daha ve dibine kadar yaşatan çok güzel bir tarantino filmi. film köleliğin endüstriye geçilme sebebiyle kaldırılmasını sağlayan amerikan iç savaşının 2 yıl öncesinde geçiyor.
--spoiler--
özellikle de dr.schultzun candy'i öldürüp "ne yapayım! dayanamadım işte" dediği sahne favorimdir.
-filmin başındaki shultz şov(köleleri kurtarması, şerifi vurması vs.)
-shultz ile django'nun beraberce at sırtında güzel bir müzik eşliğinde gitmesi
-yine shultz ve django'nun beraberce bira içmeleri
-djangonun brittle çetesiyle kapışması
-ve filmin sonlarındaki tarantine stilindeki kanlı sahneler
-ku klux klan ile fena taşşak geçilen sahne
akıldan çıkmayacak sahnelerdi.
--spoiler--
christoph waltz ve leonardo dicaprio'nun döktürdüğü ve bence performanslarıyla oscar'ı hak ettikleri film. söz konusu yönetmen tarantino olunca doğal olarak çarpıcı sahneler bekliyordum ve bir izleyici olarak beklediğimi de aldım. şiddetin ve zalimliğin en uç noktalarına bir yolculuk; yer yer ince espriler; duygusal, dramatik sahneler; iliklerinize kadar hissettiğiniz intikam duygusu; "cuk" diye oturmuş müzikler; dönemin kılık kıyafetine uygun enfes kostümler vs... uzatabiliriz... her şey var bu filmde. mutlaka izlenmeli.
tek kelime ile muhteşem film. az evvel çıktım. sanırım bi daha izleyeceğim. christoph waltz , leonardo dicaprio , jamie foxx karşılıklı döktürmüşler. tabi christoph waltz'ı ayrı tutmak gerek. herif bildiğin oyunculuk dersi vermiş, hatta filmi izleyen bilir, her türlü oyunculuk dersi vermiştir.
--spoiler--
dr king schultz ölünce zaten moralim bozulmuştu, 2 dakika sonra malum çatışma sahnesinde 2pac çalınca acayip duygulandım. ağlayacaktım lan nerdeyse.
--spoiler--
filmde ihtiyarın iki özelliğine karşı ağzım çokça kere açık kaldı. birincisi hızlı bir silahşör olması. üstün derecede tabanca kullanabilmesi. ikincisi ise mükemmel bir zekaya sahip olması ve bunu kullandığı kelimelerle, karşısındaki kişiyi hitabıyla etkilemesiyle göstermesi. zencilere karşı zaten önceden var olan saygımı ki nedeni bellidir, sevgiye çevirmiş olan bir film, o iki saat 45 dakika içinde. harbiden sempati duydum adamlara.
son sahnedeki köle dövüşçüsünün kız kardeşinin 6 patlarla vurulma sahnesi gözümden kaçmadı. evet "ip var" kesinlikle.
eleştirilere açık olmayan kült bir film, yer yer tutarsızlıklarıyla izleyicinin dimağında kekremsi bir tat bıraksa da, o kırçıllı atmosferi...*
--spoiler--
karı çok komik öldü hacı.
--spoiler--
Tarantino sinemasını ele alırsak, bu film gerilerde kalır. Oscar adaylarını ele alırsak bu film ilk üçe girer. Her şeyden bağımsız kişisel zevkimi ele alırsak; uzun ama keyfle izlenen vasatın üzerinde; çok da abartıalcak derecede güzelliği olmayan iyi müzikli film. 10 üzerinden 7 alsın; otursun.
kendisi kadar soundtrackleri de efsane olan mükemmel ötesi film.
aha da sözleri :
chorus: django!
django, have you always been alone?
chorus: django!
django, have you never loved again?
love will live on, oh oh oh...
life must go on, oh oh oh...
for you cannot spend your life regreatting.
chorus: django!
django, you must face another day.
chorus: django!
django, now your love has gone away.
once you loved her, whoa-oh...
now you've lost her, whoa-oh-oh-oh...
but you've lost her for-ever, django.
when there are clouds in the skies, and they are grey.
you may be sad but remember that love will pass away.
oh django!
after the showers is the sun.
will be shining...
once you loved her, whoa-oh...
now you've lost her, whoa-oh-oh-oh...
but you've lost her for-ever, django.
when there are clouds in the skies, and they are grey.
you may be sad but remember that love will pass away.
oh django!
after the showers is the sun.
will be shining...
django!
oh oh oh django!
you must go on,
oh oh oh django...
