aslında hemen oracıkta, azıcık bile sorgulamadan, kuytularda empati kurmadan yargılanmaması hatta yadırganmaması gereken rakiptir.
rekabet bazı kirli şeyleri içerir mi ve galibiyete giden her yol mübah mıdır? önce bunların cevabını vermeliyiz. herkes bunun bir cevabını arayıp bulsun bence.
başlığa dönecek olur isek, hiç şüphesiz dişli rakibin dişlerini çürüterek saf dışı bırakma planı bir süreç gerektirecektir. hemen haa deyince çürüyen tek şey ipana testindeki yumurtadır. kaldı ki noter huzurunda da yapılmadığından ona bile inanasım gelmiyor.
tüm bu uzun süreçte rakibi böylesine kahpece ve sinsice mat etmek, mat yolunda ulvi bir sabır göstermek de her babayiğidin harcı değildir. muazzam bir taktisyenlik, bir o kadar psişiklik gerekir. çok çalışmak da bu ibnelikte olmazsa olmazlardan biridir. sonuçta mutlu sona ulaşılır ve dişli rakip ya da temsil misal rakibe saf dışı edilir.
haaa şu da var ki; davasında sonuna kadar da haksızdır! kimse kimseyi ibibik yollarla mat ederek galibiyeti kutlayacak acizliğe başvurmamalıdır!
