başladıktan sonra insanin ilk gördüğü sert yere kafa atma hissiyatına sahip olmasını sağlayan, insanın hayattan kopmasının bir numaralı destekleyicisi, özellikle geceleri uyutmayan cinsinin, hiç bir yemek yedirmemekle beraber, kulak-beyin-çene ne bulursa vurmaya başladığı baş belası..öyle bir vakte gelirsiniz ki;hiç bir ağrı kesici fayda etmez, kendinizi bilmediğiniz dişçinin, defalarca oturulmuş koltuğunda, ya dişiniz çekilmek ya da oyulmak üzere buluverirsiniz..
dün gece itibariyle beni sabaha kadar uyutmayan ve sabahın erken saatlerinde okulun hastanesindeki dişçi koltupunda sonuçlanan hadise.dişim içten apse yapmışta.
günler boyunca beyin oyan, kelimeleri, yenilenleri boğaza dizen, ruhu bedenden ayıran, intihar sebebi, yaşama sevincini öldüren ağrı. ne zaman bitecek diye ağlatan hiç bitmeyen bela
ağlamaya, konuşamamaya neden olan ağrı. zaten bir baş ağrısı bir de diş ağrısını*çekmek zordur. dişçi koltuğuna oturmadan kolay kolay geçmeyecek ağrıdır. rakı fayda verebilir fakat kısa sürelidir. ertesi gün ayıldığımızda o melun ağrı yine belirir. eğer şişlik varsa ağrıyan bölgede insanı iyice sinir eder.
dişçiden korkma durumunda nedense hep gece yarısı uykunun en tatlı yerinde başlayan ve insana kafasını kopartıp attıracak hale getiren,dizilerden duyduğum kadarıyla rakı veya en yakınımızdaki alkolle ağrının azalacağı söylenen durum.
acaba baş ağrısı mı karın ağrısı mı diş ağrısı mı daha sağlam diye düşündüğüm güneşli güzel günlerden birini takiben "ne boş şeyler düşünüyorsun canım sen de" dercesine ortaya çıkarak merakımı gideren ağrıdır..
düşmanıma vermesin derler ya.. ondan işte..
an itibari ile adaklar adamama sebep veren olaydır. cataflam ve apranax'ın ise yarayaması umdugum fakat disciye gitmeden gecmeyecegini bildigim, 20 yas disinin insanı acıdan oldurebilecegine ve bir daha dislerimi her saat bası fırcalayacagıma yemin ettigim durum. *
