düşünceler kendilerine ait olmadıkları için gözümde hiçbir filozof değeri taşımayan üstelik kendilerinin de çoğu söyledikleri şeyden bir şey anlamadıklarını düşündüğüm dizi karakterleri. (bkz: dediğimi yap yaptığımı yapma)
köpekçi, kedici diye devam eder bu. dünyevi ihtiyaçlardan elini ayağını çekmiş lakin manevi bir arayışa da yönelmeyip öyle arada kalmış olan ve bu boş zamanı ana karaktere söyleyebileceği etkileyici cümleler bulmakla geçiren adamlardır bunlar. sakal şarttır. bir de demli çay evlerinin demirbaşlarıdır bunların. o paraya para demeyen ana karakter hiçbir yerin çayını beğenmez bu filozofların çayını beğendiği kadar.
