diyet esnasında mideye öyle bir açlık duygusu girer ki insan dayanamaz ve hunharca dolaptaki bütün yiyeceklere saldırır. doyduğu halde sırf psikolojik olarak kendini aç olduğuna inandırır buzdolabındaki bütün yiyecekleri mideye indirir. karnına ağrılar girene kadar yemek yer. bütün olan bitenden sonra geriye kalan tek şey o kadar çok yemek yedikten sonraki pişmanlık duygusudur.
ne yardan ne serden vazgeçmeyen insanımız eylemidir. kilo alır, kalp krizi geçircem, yağlanıcam, sevgilimin gözünden de düşücem, patates olucam diye korkar, diyetten sonra da büyyüüüük bi amaaaan'la makus geçmişine geri döner, "beni beğenen böyle de beğenir" der ve torbanın ağzını açar.
artıların eksileri götürmesi olayıdır. o kadar az ye, yırtın diyet için. sonra hiç birşey olmamış gibi 'bu kadar yeter' diyip götür yemekleri mideye.olmadı şimdi.
en büyük hatadır, verilen kilolar geri alınır. onca aç kalınan güne, yürünen kilometreye yazık olur. bünye tekrardan diyete başlar, ders almışsa yeniden saldırmaz.
