ahmet kayanın ağzından dinleyince diyarbakırı , dersimi , ziyadesiyle tunceliyi , malatyayı ve diğer tüm doğu illerini ayrı bir sevmeye neden olan sözler.
devamında
--spoiler--
çiğdemler solar gibi
anneler yanar gibi
dizlerine döküldüm
ağlama diyarbakır
--spoiler--
rahmetli babamın en sevdiği türküdür. ne zaman dinlesem rakı sofrasına çökmüş bu türküyü dinlerken ki hali gelir aklıma ve o güzelim çocuk yılları belki de.
tüyleri diken diken yapan ahmet kaya şarkısı. akla orda şehit olan veya kandırılıp ön safa sürülen bir çocuğun askerlerin kör kurşununa yenik düşmesi gelir.
ağlatan şarkısır hele bir de 13 şehit verilen silvanda askerlik yaptıysan gözler dolar ve dalıp gidersin şarkıya..
--spoiler--
ben bu kurşun sesini nerde olsa tanırım
--spoiler--
sözleri:
diyarbakır etrafında tanklar var
kuşatmışlar dört bir yandan kenti ordular
kalkacak neredeyse ayağa surlar, surlar
istemezler gün görmeden ölesem aman.
namlular göğsümüze dayandı, dayandı
gece bastı gene zulum dadandı vay vay
yağlı ilmik boynumuza dolandı, dolandı
isterler ki gün görmeden ölesem aman.
ahmet kaya'mızın çok şahane yorumladığı bir konser versiyonu Resitaller 2 albümünde mevcuttur. bu albümün çok küçük yaştan bu yana müdavimi olmama rağmen çok geç keşfettiğim bi türkü olmuştur.
o değil de; diyarbakır'a bu kadar sevdalı, bu kadar içli şarkılar okuyan bu "sanatçı"ya şu türküyü; bir diyarbakır konserinde söyletmeyi çok gördüler ya işte o koyar adama...
