ülke'nin nereye geldiğinin ispatıdır. cumhuriyet'e karşı başkaldırmıs zat özgürce anılabilmektedir bu ülkede.
(bkz: akp)
bir daha bana kimse bu ülkede demokrasi yok demesin, zira hiçbir gelişmiş avrupa ülkesi kendisini yıkmak için yola çıkmış bir insanın ölüm yıldönümünün anılmasına izin vermez. bu ancak türkiye'de olur. avrupa'da bile bu demokrasi yoktur.
yazıklar olsun halen eziliyoruz diyenlere.
umarım birgün gidip o avrupa ülkelerinde yaşarlar da bunu farkederler.
CUMHURiYET in kuruluşundan sonra Güneydoğu daki en büyük isyanı başlatan ve yakalandıktan sonra 47 arkadaşı ile birlikte Diyarbakırda idam edilen, 4- 5 yıl öncesine kadar adının bile anılmasından korkulan Şeyh Said ve arkadaşları için Diyarbakır'da anma etkinliği düzenleniyor. Yarın başlayacak etkinlik nedeniyle Şeyh Said'in fotoğrafları bulunan dev pankartlar Diyarbakır caddelerine asılıyor, fotoğrafları duvarlara yapıştırılıyor.http://www.milliyet.com.t....2010/1256023/default.htm
insanların daha önce korktukları şeyleri artık daha rahat yapabildiğini göstermektedir. demek ki bir şeyler bize yanlış gelse de değişiyor.
insanlar kendi diledikleri insanları anar, mezarına gider, dua eder. kimse de buna ambargo koyamaz. beğensek de beğenmesek de buna tahammül edebilmeyi öğreneceğiz.
siz de çıkar bir ölünün ardından atıp tutabilirsiniz. normal hakkınız.
evet ülkenin nereye geldiğinin ispatıdır. bence iyi bir yöne gidiyor. benim zorlandığım şey kendimi bazı insanlara anlatamamak. ne şeyh said taraftarıyım ne başka bir grup. fakat benim birilerinin normal haklarını savunmam taraf olmamla ilişkilendiriliyor. oysa ben konuşulabildikçe sorunların ayrışmaların kaybolacağına inanıyorum. birilerinin şeyh said hakkında iyi konuşması ağırınıza gidiyorsa doğruları yazar ve bilgilendirip ikna etmeye çalışırsınız. yassah kardeşim deyip yasaklamak ancak onu halı altına süpürmek ve birilerini yasaklarla ezerek konuşma, fikrini beyan edebilme hürriyetini engellemektir. yasaklanan herşey marjinalleşir.
demokrasi de fikir hürriyetinin sebebi; düşüncelerin serbestçe ifade edilmesiyle ne kadar saçma ne kadar, ahmakça veya ne kadar iyi, ne kadar doğru olduğunu diğer insanlarca değerlendirilerek sivriliklerinin törpülenerek bir nktada uzlaşmak ve marjinalleşmesini önlemektir. bu ülke bir terör yaşıyorsa sebepleri düşüncelerin marjinalleşmesidir. konuşamadığınız, konuşturtmadığınız şeyler gün gelir sizi öldürür.
fikir özgürlüğünün sebebi demokrasinin nimeti olması değildir. demokrasinin kendini koruma mekanizmasıdır. her fikre özgürlük verilir ki orta yollar bulunabilsin...
devletin resmi zorunluluğu gereği 10 kasım etkinliklerine katılmayınca -ve hatta katılınca da- kötülenen, dışlanan halk ve bölge siyasetçilerinin kendilerinden biri olan ve kendi bağımsızlıkları için savaşan bir lider için kendi iradeleri ile anma etkinlikleri düzenlemesidir. ve yadırganmamalıdır. ilk orta ve lisedeki ders kitapları müfredatı eskidi artık, ingilizlerin kışkırtması,kullanması veya din devleti kimsenin umrunda değil adam düpedüz kürdistan'ı kurmak için savaştı ve şimdi iadei itibarı niyetine kürt halki onu anıyor.. bir halk ve bir lider... düşünmek lazım kürtlerin 10 kasım atatürk'ü anma etkinlikleri çerçevesinde arabalardan inip saygı duruşunda durmaları ya da korna çalmaları mı daha makul ve mantıklı ya da şeyh said'i anmaları mı? ha bu arada türk olmadıktan sonra neyzen teyfik'in ne dediği kimin umrunda?
akp iktidarının icraatlarının ürünüdür. lanet olsun o anmaya katılanlara ve destek verenlere. akpyi sevmeme nedenlerine de örnektir. evet doğrudan ilişkisi vardır akp ile. of ülkem of.
