Kandırılma oranı yüksek olan çocuktur. Doğru ve yanlışı ayırt edebilen, Aklı başında ailelerde yetişen çocukların ise, her şeyin farkında olduğu çocuktur da aynı zamanda.
bağlar semtinde yaşayan bir çocuk ile ofis semtinde yaşayan bir çocuğun, aynı şehirde olmalarına rağmen hayat standartları açısından aralarındaki uçurumu görebilmektir.
henüz siyasete bulaşmamış pak bir zihni ve şiveli konuşmalarıyla yüzde tebessüm oluşturan esmer tenli, güzel yürekli, istese bile yapmacık davranamayan bir çocuk...
çocuklardan bahsediyoruz! bir canavardan değil.
çocukluğumu diyarbakır'da, gençliğimi de yine aynı şehirde geçirmekten ötürü birileri beni ya da yaşadığım şehrin insanlarını "hırsız ya da pkk sempatizanı" diye kafasına göre yaftalıyorsa işte bu, siyasetten uzak bir çocuğu ilerde siyasetten hapse girmiş biri haline getirir.
ciğeri beş para etmeyen herifler tarafından polislerin karşısına itilmektir. 10-16 yaşındaki bir çocuğun ne gibi bir ideolojisi, bir dünya görüşü olabilir ki? sonra çıkar manukyan'ın işçilerinden birisi 'bir sorun kürt çocukları neden bize taş atıyor' der.
diyarbakır'da hiç varolmayan yaşam formudur.diyarbakır'da çocuk olmak diye bir kavram yoktur.diyarbakırda çocuk olamazsınız bebek olursunuz bebeklik döneminin akabinde çocukluk formuna ulaşmadan direk adam olursunuz.ya seyyar satıcı,ya hurdacı,ya ayakkabı boyacısı,ya çoban,yada büyük bir çoğunluğu gibi siyasi olmak.diyarbakır'ın insanı çocukluk nedir bilmezler, görmemişlerdir.sistem politikalarını değiştirmedikçede göremeyeceklerdir...
en azından, belediye otobüsünde kafanda patlayan molotof yüzünden kavrulmamaktır. ha kolay mıdır, zordur. pikniğe gidip mayına basarak ölmek de vardır o çocuğun yetim kaderinde ama suç ne o hiçbir şeyden habersiz garip çocuğun, ne milyonlarca antalyalı'nın, izmirli'nin, ordulu'nun, eskşehirli'nin... ne de başka birisinindir. suç o mayını oraya yerleştiren orospu çocuklarınındır.
zor zanaattir çünkü her an bir eyleme kurban gitme veya yol kesme, kürt toplulukların gazabına uğrama gibi bazı çaresizliklere boyun eğmek zorunda kalabilirsiniz.
zor olduğu aşikârdır. ama asıl zor olan, hazmedilmesi güç olan da şudur ki; kahvelerde babalarına sorulan "kaç çocuğun var?" sorusunun cevabı olan "3 tane çocuğum var." yanıtıdır. şuursuzun 5 adet çocuğu vardır. 3 erkek, 2 kız..
ayrıca diyarbakırda çocuk olan bazı isimler şunlardır.
abdülkadir aksu (neredeyse kadrolu içişleribakanı)
halis toprak (toprak holding yönetim kurulu başkanı)
hikmet çetin (NATOnun Afganistan'daki Kıdemli Sivil Temsilcisi)-(chp 4.genel başkanı)
gazi yaşargil (dünyanın sayılı beyin cerrahlarından)
ahmed arif (şair)
ziya gökalp (şair)
sezai karakoç (yazar)
cahit sıkkı tarancı (şair).
diyarbakır da çocuk olmak bomba sesine alışık olmaktır.
diyarbakır da çocuk olmak silah sesine alışık olmaktır.
diyarbakır da çocuk olmak 2 ayrı örgütede katılmadan yaşayabilmeyi bilmektir.
diyarbakır da çocuk olmak gece 24 ten sonra sokağa çıkamamaktır.
diyarbakır da çocuk olmak faili meçhul cinayete alışık olmaktır.
diyarbakır da çocuk olmak acıya karşı ağlamadan durmaktır.
diyarbakır da çocuk olmak çocuk yaşta en azından yanınzda muşta taşımaktır.
diyarbakır da çocuk olmak 100 kişilik bir ilkokulda okula başlamaktır.
diyarbakır da çocuk olmak bir albayın kızıyla arkadaş olduğunuz halde bunu saklamak zorunda kalmaktır.
6-7 yaşlarına gelince 10 ya da daha fazla kardeşiniz varsa * ya zorla peçete satmaya başlarsınız, ya da sevgilisi olan kişilerin yanına gidip abi 250 bin lira versene dersiniz, büyük şehire gidip kap kaç yapmanız da muhtemeldir. ****
bir bakıma doğuştan terörist olmakla eşdeğer anlamlar barındırır, kimi terörist beyinlerce. hani belki daha saklanbaç oynamayı bile öğrenemeden, yitirilip giden bir yaşamın kıyısında durmayı çözüyordur. hiç düşünmeden kurban edilir, belki hayalleri. her yaşıtı gibi o da çocuksu kaygılar barındırır elbet fakat bunu anlamlandıramayacak kadar cocuk olduğundan gerek, gözlerinin içi gülüyordur. sonra gün gelir dışlanmanın bütün can yakıcı tonlarıyla tanışmaya başlar. çocukluğu uzaklaşır yaşamına, doğduğu yer sokulur. velhasıl zordur, zor coğrafyalarda çocuk olmak. diyarbakır gibi...
