diyarbakır cezaevi 80-82 yıllarında mahkum olan mahmut özdeş'in yazmış olduğu şiir. şiir diyarbakır zindanını, vahşetini, yaşananları tüm çıplaklığıyla anlatıyor bir nevi. buyrun;
sakın yapmayin
sakın darbecileri göz altına aldığınızda çıplak beton üzerinde yatırmayın,
gözlerini bağlayıp çırılçıplak soyup işkence yapmayın,
falakaya yatırmayın,
elektrik vermeyin.
filistin askısına asmayın
mahkemeye götürürken ellerini arkadan kelepçeleyip zincirle birbirine bağlamayın
yere düştüklerinde tekmeleyip joplamayın.
tutuklandıklarında hoş geldin dayağı atmayın.
boklu hücrelerde günlerce, haftalarca bekletmeyin.
dayak düzeni aldırmayın, esas duruşta saatlerce bekletmeyin.
havalandırmada
"tarihi çevir at sesi mızrak sesi bunlar.delmiş romanın gögsünü mızrak gibi hunlar"
marşını söyletirken sesi az çıkarsa,
sözlerini unuturlarsa sırtlarında sopa kırmayın,
logara sokup boklusu içirmeye kalkmayın.
geceleri koğuşu basıp sıra dayağından geçirmeyin,
eşyalarını parçalamayın.onları sigara dumanıyla boğmayın,
içine canlı fare attığınız yemekleri yedirmeyin.
ama paşanın yazdığı beyaz kitabı verin okusunlar.
soğuk kış günlerinde çırılçıplak soyup beton üzerinde yatırmayın,
görüşmeye gittiklerinde yerlerde sürükleyerek çiğnemeyin.
aileleri karşısında dövmeyin,
çince konuş çok konuş diye dövmeyin.
çince bilmeyenleri bir haftada konuşamazsan ananızı belleriz diye hırpalamayın.
kopek coya ısıtmayın...
bütün gün işkence gören insanların çığlıklarını kaydettiğiniz bantları dinleterek ağır psikolojik işkence yapmayın...
başbakana sövdü diye koğuştan çıkarıp soyup tecavüz etmeyin.
ceza evinde sorgu tezgahı kurup yeniden işkenceye başlamayın.
görüşmelerine gelenlere eziyet etmeyin, görüş yasağı koymayın.
gelen eşyalarına veparalarına el koymayın.
bize yapılanları lütfen darbecilere yapmayın.
yaparsanız iki elimiz sizinde yakanızda olur sakın unutmayın.
