bakhtin'e göre roman, farklı söylemleri bir araya getiren bir üst söylem oluşturur. bu söylemler ancak bir edebi tür olarak romanda karşılaşabilir. böylece roman hem söylemleri temsil eder, hem de bu söylemlerin üstünde yeni bir söylem olarak ortaya çıkar. işte bu yönüyle roman, bir diyalojik türdür.
bakhtin, bu türün en iyi örneklerini ise dostoyevski'de bulur. özellikle de karamazov kardeşler'de.
