tez ile antitezin sentezi oluşturduğu, sonradan materyalizm ile bir, tabir-i caizse mixture'ı yapılan felsefi akım. heraklitos kurucusu ve babası sayılır.
televizyonları açın bakın. açık oturumlardaki yaşananlar diyalektikten başka şey değildir. çıkıyorlar ve karşılıklı çatışarak kendi tezlerini besliyorlar sadece.
diyalektik, evrensel bütünlüğün, cihanşümul gerçekliğin gelişme yasası, hem de bu gelişmenin inceleme yöntemidir.
düşünce tarihi kendi evrenselliğinde spontane olarak diyalektik muhtevada yol katetmiştir. ilk düşünürler ki bunlar sistematik felsefede ilk çağ materyalistleri olarak anılırlar; thales, herakleitos, zenon vb, doğaya yönelmişler, maddeyi ve evrenin özünü ilk nedeni sorgulamışlardır.
sokratesle başlayan akım, platon, aristotales ve ardılları, diyalektiği kurgularken maddi varlıktan uzaklaşarak, idea, saltık ruh vb gibi kavranılamayan, spekülatif nedenler üzerinden sistemlerini geliştirmişlerdir. hegel bu çığırın doruğu ise feuerbach nihayetidir.
marks ve engels, hegel diyalektiğini metafizik perdesinden sıyırırken, maddi aleme dönmüş, diyalektiğin klasik üçlemesini tamamlamıştır. doğa tez, ide anti tez, artık anlaşılır maddi alemde temellenen modern diyalektik sentezdir.
bu helezonik gelişmede, hakikat kendini inkar ederken, bilgi, metodoloji, kavramsal olarak yetkinleştirir. sentez dediğimiz, yadsımanın yadsıması konağı da, ilk hakikatle ikinci, yadsınan hakikatin bilimsel harmanını ifade eder. madde, idea ile inkar edilirken, modern diyalektikte maddi gerçeklik, ide-saltık ruh aleminde yetkinleşen diyalektiğin metoduyla yeniden maddi olarak kavranır, izah edilir. kavram dediğimiz idenin varlığı maddi gerçeklikle temellendirilir. hegel diyalektiğinin ayaklar üstü oturtulması bu bağlamdır.
modern diyalektiğin inşacısı marksizm, doğayı, toplumu sürekli hareket ve değişim içinde kavrar. hareket ve değişimin motoru, çelişki ve çelişen tarafların birlikteliğidir.
bu bağlam, süreci ifade eder. süreç çelişkiler yumağı ve zıtlıkların birliktelikli devinimidir. ilerleme, zıtlı birlikte çelişen taraflardan birinin, elbette birlikte olgunlaşırken, bir diğerine galebesidir.
marksist toplumsal analiz, süreç boyunca egemen olan çelişkinin kendini her mana da geliştirmesine, olgunlaşmasına dayanır. olgunlaşma anı aslında inkarın eşiğidir. çelişkinin doruğudur. devrimsel altüst oluşun, yeninin arifesidir.
sonsuz bir akış içinde olan evreni ve bunun içindeki olguları bu akışa uygun olarak inceleyen bilimsel yöntemdir.
kaynağı eski yunan'dan çin'e kadar uzanır. insanlığın binlerce yıllık deneyimlerinden süzülmüş bilgiler -atasözleri, deyimler, masallar- diyalektik yöntemin sanılanın aksine çok iyi bilindiğini bize gösterir.
örneğin her şerde bir hayır vardır sözünün altında diyalektik kavrayış yatmaktadır.
çocuklar diyalektik yöntemi benimseyip uygulamaya çok daha yatkındırlar çünkü henüz zihinleri toplumun genel mantığı tarafından zaptedilmemiştir ve çocuk o muazzam açık zihniyle olgulardaki akışı çok daha net görüp hisseder. yapılan nörolojik araştırmalarda sonsuzluğun i algılanmasında çocukların çok daha yatkın oldukları gözlemlenmiştir.
hegel batı düşünsel dünyasında diyalektiği bilimsel olarak kitlelere duyurmuştur. hegel düşüncenin hareketinden sezinlediği diyalektiği evrene uygulamıştır. hegel'e göre düşüncedeki hareket maddeye yansır yani evren ona göre özünde düşüncedir oysa marks'a göre maddedeki hareket düşünceye yansır yani maddenin özünde ve içinde bulunduğu hareket -kaynağı içinde bulunan birbiriyle çelişen zıtlıklardır-bilince yansır ve bu düşüncenin hareketini doğurur. bu temel farklılık diyalektik materyalizm dir yani temel baz aldığı nokta hegel diyalektiğinin aksine maddedir. marksizm de özünde "diyalektik materyalizm" dir.
marks henüz hayattayken birileri tarafından marx'ın bilimsel çalışmalarının sonuçları kabul görüp kendilerine marksist demeye başladıklarında bunu duyan marks "ben marksist değilim !" demiştir bunun derken diyalektiğe vurgu yapmaktadır yani hiç bir şeyin sabit kalmadığı sürekli hareket halinde olduğu ve her yeni gözlem, deney ve bilgiyle sonuçların değişebileceği kabulüdür.
felsefe metodolojisine göre çelişmelerle ilerleyen yöntemdir. ilk tanım gibi, tez, antitez ve sentez ile uğraşır.
örnek bir diyalektik :
ötenazi yanlıştır çünkü insan yaşamı kasıtlı olarak sona erdirilmemelidir.
peki ya hasta bilinçli ve çok acı çekiyorsa?
peki ya hasta bilinçsiz ve beyin hasarı var ve zaten bitkisel hayattaysa?
ölümcül bir hasta? Neye göre, kime göre ölümcül? Hepimiz ölmeyecek miyiz zaten?
(bkz: dhkp c/#16932332) aleni olarak terör örgütü savunan insanlık düşmanı. Teröristleri her zaman dışarıda aramayın emniyet mensupları bunlar sanal ortamda da geziyor. alın evinden karakola bile götürmeyin!
sözlükte terör örgütü propagandası yapan bir üye. polisin sorgulamasında fayda var. diğer arkadaşları ve örgüt hakkında konuşturulursa belki 1-2 bomba patlatılmadan bulunur. belki de bir kaç bebek ölmeden suç önlenir.
diyalektiğin anlamı ile dhkp/c propagandasının ne alakası vardır! Haberi yok herhalde... Bombacılarla beraber yargılanır umarım.
--spoiler--
tck madde 220/8 Örgütün veya amacının propagandasını yapan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Bu suçun basın ve yayın yolu ile işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.
--spoiler--
diyalektikğin aslında sadece bir açıklaması yoktur. tarih içinde farklı felsefeciler ve farklı düşünürler tarafından farklı yorumlanmıştır. ama en geniş tanımıyla "döngü" demektir diyalektik. kimi felsefeci için doğanın, kimisi için toplumun, kimisi için düşüncenin, kimisi için maddenin döngüsü olmuştur ve hepsi kendi içinde farklı yorumlar katmıştır diyalektiğe.
