"gitmek
nehirlerle yan yana
gitmek
nehirler gibi zor
nehirler bigi çetin
nehirler gibi umutlu
gitmek
nehirlerden de öteye
oraya
taa oraya
o büyük kurtuluşa" *
huzur içinde uyusun yazarıdır...
ditty! benseni hiç tanımadım, hiç bir entry'ni de(daha önce) okumadım. son entry'ni yarış atı'yla ilgili yazmışsın mesela...
seni bu şekilde öğrenmemeliydim...
Şimdi hepimizden daha çok şey biliyorsun, mekanın cennet olsun...
yazarlar ölmez gibi gelirdi bana. ne bileyim sanki hepsi default olarak her sözlüğe girdiğimde kedi köpek gibi kavga ettiklerini gördüğüm ve bilgisayarımı kapatmamla birlikte hayatımdan da çıkan bünyeler olarak algılardım. daha önce de geyiği dönmüştü bunun. ölümün bile ti'ye alınıp buna üzülen insanları sazan durumuna düşüren elemanlar beni iyice tiksindirmişti bu alemden. neyse.
bir daha hiç online olmayacağını bilmek tuhaf, bir daha numarasının kayıtlı olduğu telefonları çaldırmayacağını bilmek tuhaf. bir anda sonsuz kavgalar yerini sessizliğe bırakmış gibi. belki de her şey yalandır ölüm haricindeki. kaç yıl ki ömür zaten? sonsuzluk ölümle birlikte başlayacakken.
tanımadığım birisi. acaba tanıdığım birisi olsaydı şu an ne düşünürdüm, ayrım yapmalı mıyım ki? önemi yok. klişe bir laf var; "o şimdi yukarıda bizi izliyor" diye. ben de yazmak istedim. sana selam etmek istedim, hiç tanımadığım hâlde.
ömrünü mücadelelerle, kavgalarla, bunalımlarla geçirenlerin aslında ne boş işler yaptıklarını göstermiştir, tıpkı kendisinden önce o yola girenler gibi.. ve aynı şekilde, her gece başka mekana, farklı kızlarla takılanların, para içinde yüzenlerin de ulaşacağı noktayı işaret etmiştir güzelce..
boş işler birader hepsi.. herkesin sahip olacağı şey birkaç kilo toprak değil mi?
allah sevenlerine sabır versin yine de.. zor.. çok zor bi durum bu.
birgün vefat edip şu dünyayı terk edersek arkamızda yüzümüzü görmeyen, adımızı sanımızı bilmeyen yüzlerce insanın bize ve manevi varlığımıza sahip çıkacağını gösteren insan. mekanın cennet olsun abi, tanımıyorum ama şu an dudaklarımdan dökülen fatiha aziz ruhunadır.
gecenin bu saatinde denk gelipte gelişmeler butonuna basmaz olaydım.
işte insan olmak zor bişey arkadaş. tanımasan da yüreğinin taa içi cız ediyor sanki onu yıllardır tanıyormuşçasına.
Allah rahmet eylesin, nur içinde yatsın.. elden başka bişey gelmiyor.
kendisini tanımamama rağmen ölümünden dolayı entrylerini okutarak kendisine sempati duymamı sağlayan yazar. umarım; bilmiyorum ne yazsam. sizin bildiğiniz şeyler işte: herşeyin istediği gibi olmasını çok isterdim. belli ki o farklı biriydi... umarım orda herşey istediği gibi olur...
belki şuan benim yazdığım gibi o da bana "allah rahmet eylesin" yazıyor olabilirdi. sırası gelen gidiyor. belki bu satırları o başkası için yazıyor olabilirdi.
bu ülke niye yıkılmıyor sorusuna cevap olmuş kişidir. bazılarının 'ulan tanımıyosunuz ne üzülüyosunuz.? gibi çıkışlarına rağmen kendisini tanıyan tanımayan herkesin samimi bir şekilde üzüntüsünü dle getirmesi ülkenin hala nasıl ayakta durduğuna en büyük kanıttır. bu kimilerinin düşündüğü gibi karma yükseltme çabası değil, kimilerinin sandığı gibi adet, gelenek, görenek değil bir reflekstir. iyisiyle kötüsüyle şok anlarında bu milletin düşünce, fikir gözetmeden birbirini sahiplenme güdüsünün vücut bulmuş halidir. tekrardan mekanın cennet olsun ditty.
öncelikle allah rahmet etsin diyorum. ölüm gerçekten üzücü bir durum ama maalesef gerçek ve maalesef (bkz: herkes ölecek yaştadır) ailesine sabır diliyorum...
burada bir yazarimizin annesinin olumunden sonra, o yazari teselli etme cabasi sayfayi acar acmaz onume gelince, duygulanmama vesile olmus insan. simdi baskalari annesine kendisi icin boyle sozler soyleyip, acisini paylasmaya calisiyor. boyle bir seye huzunlenmek icin sart mi ki tanismak? degil evet.
319 entry okuyup da nasıl vefat ettiğini anlayamadığım rahmetli yazar.. bir de rahmetlinin yaşı kaç, boyu posu nedir; ne işle meşguldür, bir öğrenebilsek iyi olacak zira bir meçhulun arkasından çok da yas tutulamıyor.. yine de allah,gani gani rahmet eylesin..
