liseli grubu lan bu diyerek pek fazla önyargı ile yaklaştığım dinleme şansıma gem vurduğum gruptur.
ayrıcana da asylum şarkı, klibi ve albüm kapağı ile bende sempati uyandırmışlardır yaratıcı sonumuzu hayır etsin.
baha ve orhan ölmez dinledikten hemen sonra bu adamları dinlerseniz kendinizi bir anda balkondan sarkarken bulabilirsiniz. baha gidin hayatımdan bitsin bu kasvet.
amerika'da ilk albümleri çıktığında tirajı yüksek bir gazetenin köşe yazarlarından birinin kendi köşesinde grubu kastederek bunlardan bi' bok olmaz diyip ilk albümleriyle amerikada 1 numaraya yerleşen gruptur.ayrıca o köşe yazısı grubun solisti david draiman'in yatağının tam karşısında çerçeveli bir şekilde odasını süslemektedir.
bir konserinde down with the sickness şarkısından önce ezan okutan ve birden can you feel that diye giren, konser kaydını dinlerken bile insanı bir hoş eden grup. gazlardır cidden.
türkiye'de tokio hotel, bullet for my valentine gibi salak gruplar tanınırken neden nur sesli bir soliste sahip bu grup tanınmıyor? şaşırtıcı ve üzücü bir durumdur.
tanıma gelince, şarkılarının riffleri şahane ve güzel arası bir şey. solistine ise aman diyorum(daha önce söylemiş miydim?)
türkiye de pek tanınmamasına şaşırdığım ve üzüldüğüm grup. çok fazla fanı olmadığı için türkiye ye gelme ihtimalleri de düşük tabi. türkiye yi belki bir yerden duyup gelirler ya da daha çok tanınırlar. kısacası umarım gelirler.
