Bundan 25 gün önce son entryimi yazıp çıkmıştım sözlükten. Ertesi gün dışarı çıktığımda bir trafik kazası geçirdim. Hayat bazen beraberinde getirdiği sorunlarla güzellikler ve beklemediğiniz sonuçlar da getirebiliyor. 25 gün nasıl geçti hatırlamıyorum. Hastanede evde odamda mutfakta... herhangi bir fikrim yok şu 25 günde ne yaptım. Telefonum da bu süre zarfı boyunca kapalıydı. Yaşadığınız travmatik bir olay siz hayata ne kadar pozitif bakarsanız bakın sizi çökertebiliyor. Şu an için evet iyiyim ama ayağa kalkamayacakmış hissini yaşadım ya da bilmiyorum sevdiklerimden erken ayrılma korkusuydu.
Tam artık pes edeceğin zamanda biri tutar ya ellerinden. Öyle benimkisi. Bugün doğum günüm. Babam 25 gün boyunca her gün bir gül almış ve bir kağıda şiir yazarak güllere zımbalamış. Bu sabah baş ucuma koyup işe gitmiş. Her cümlesini okuduktan sonra sen babanın kızısın deyip güç buldum. Babamla aram her daim iyiydi tabiki. Ama bu olaydan sonra onu üzmemeye yemin ettim. Evden ayrılıp arkadaşlarımla yaşayacaktım. Yaz tatilinde eşyalarımın bir kısmını taşırken babamın nasıl üzüldüğü fark ettim. Yeni bir karar aldım. Kendi zevklerim ve rahatlığım için babamı ve annemi yalnız bırakmayacağım. Kötü şeyler iyi şeylere de sebep oluyormuş. Seni seviyorum baba. Kahramanım olmaya devam et lütfen...
Not:sözlükte bulunmadığım zamanlarda merak edip soran mesaj atan tüm yazar dostlarıma teşekkür ederim. insanın yalnız olmadığını bilmesi çok güzel bir şey. Hepiniz iyi ki varsınız. Hepinize teker teker mesaj atamayacağımdan buraya yazdım. Tekrardan hepinize teşekkür ederim...
Allah'ım insanlar artık ben trolüm olley diyebilecek seviyeye gelmiş. Trollük zekayla yapılır ve açıklama yapılmadan farkedilir neyseki etrafta 'aslında ben trolum yhaa' diyen tipler ürüyor da şükrediyorum.
Son 6 aydır kendimi mutlu hissettiğim bir zamanımın olmadıgını farkediyorum uzun süredir.insanların benden bir şey beklemesinden başkalarının sorumluluklarını yüklenmekten de yoruldum. Bildigim tek sey mutsuz oldugum. Kendimi hicbir yere kimseye ait hissetmiyorum.20 yıllık hayatım boyunca henüz aşık bile olamadım. Nasıl bir duygu insan ne hisseder onu bile bilmiyorum. Sanırım suphe konusunda ustume kimseyi tanimiyorum. Yıllardır kimseye guvenmiyorum. Bunun sebebi daha önce yasanmis bir trajik olay da degil. Dedim ya ait hissetmiyorum hicbir yere kendimi. Kafamda hep soru isaretleri var. Normal insanlar gibi dumduz dusunup soru sormamayi isterdim. Cunku ancak oyle yapinca hayatinda bir seyler yasayabiliyorsun. Mantigimin duygularimin onune gecmesine her seferinde izin verisimden oldu galiba. Her sey cok zor geliyo okul ev arkadaslar (!) Herkes... cok yoruluyorum. Disarda gercekten mutlu insanlar var mi merak ediyorum. Cunku mutlu olmayip mutlu rolü yapan insanlar goruyorum hep. Bunu gormek ayri bir aci verici. Tipki sizi sevmeyen bir insanin "seni seviyorum " derken onun gozlerinde gordugunuz samimiyetsizlik gibi. Gercek olanlari da goruyorum su an hayatimda kendimden cok guvendigim biri de var. Henuz aramizda bir sey yok sevgisini derinden hissediyorum ama ben ona karsi bir sey hissetmiyorum. Tabiki onu hayatimdan asla cikarmayacagim. O benimle arkadas olarak kalmasini da bilir ancak insanlar beni gercekten korkutuyor. Hayatimi ben mi zorlastiriyorum diye dusunuyorum bazen. Sacma sapan takintilarim aliskanliklarim da sebep olabilir buna bilmiyorum. Ama su an icin tek istedigim etrafimda yapmacik insanlari barindirmamak. Bir haftadir kendi kendime agliyorum. Keske ben de diger insanlar gibi icimi dikebilseydim. Yani insanlar nasil anlatiyorlar bilmiyorum. Cunku genelde problemlerimi sıkıntılarımı anlatmam.nasil anlatilir nasil cumleye baslanir bilmiyorum.buyuk eksiklik ama buna alistim. Birine ihtiyac duymak acizlik gibi hissediyorum galiba. Bunlari buraya yazmam da sacma galiba ama icimden geldi. Icimden geldigi gibi yasamaktan oluyo bunlar zaten sanirim. Tek istedigim sadece kendimi dusundugum bir hayat cok sey degil galiba...
Kendini feminist diyen gösteren zavallı erkek düşmanı birine haddini bildiren yazar.
Dostum sen önce feministlik ne kadınlık ne saygı ne öğren gel ondan sonra seni adam yerine koyup tartışacagım.
Feminizmin ismini kullanıp yazdığın seyler gercek feministlere saygısızlıktan baska bir sey degil.
Ben o küfürleri eden beyin fakirleriyle senin gibi karşılıklı küfür ederek değil en etik şekilde hadlerini bildirerek bitiriyorum. Ve burda bulunduğum zaman zarfı içinde kendini bilmez birkaç kişi dışında kimseden özel olarak küfür işitmedim.
Sen önce kendini bul olmadıgın biri gibi davranmayı bırakıp kendine saygı duy sonra feminist ol. Feministlik kendini olduğun gibi kabul etmekle başlar.
Bir başka yandaşı daha atlamış nickaltıma. Starbucksta olduğunu iddia edip kendini zengin gibi gösteren zavallı sen önce nickimin anlamını ve taşıdığı değeri öğren daha sonra gel. Umursamazlığın cehaleti resmen.
