kutup yıldızı nın da farklı bir beste ile söylediği şarkı. adnan yücel in aysel zehir için yazdığı şiir.
Yarım kalan hiçbir yolculuk yok bu yaşamda
Birbirine Karıştırılan hiçbir boyut yok
Onbeş yaş nedir ki
Yılların sözle çizilen anlamında
Ya bir duygu selidir aralıksız
Ya da bir inanç fırtınası yüreğin
Dirence açılan gençlik koylarında
Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
Toprağa ölüm düştükten sonra Hiroşima da
Tüm bitkilerden önce yeşeren bir açelya
Şimdi Kadıköy-Rıhtım da
Neyi çağrıştırıyor sana
Sen söyle ey direnç çiçeği-neyi
Liseli bir kız iken / saçlarında rüzgarlar
Cevizli tekelinde / ellerinde yarınlar
Elleri utandırır
Gözündeki söz senin / içindeki öz senin
Bir köpük onur uğruna kuruyan ırmaklar
Ve gelenek denizlerinde ezgilenen ışıklar
Henüz dile gelmedi
istanbul u ezen suskunluğunda senin
Gazetelerde resimlerinle dolarken sayfalar
Nedense söyleşilerde yalnızca
Beyin hücrelerine yöneltiliyor sorular
Sense ölüm rengine inat
Tan maviliğince susuyorsun
Yalnızca geçmişin
Gelecekteki ölümsüz sesini yanıtlıyorsun
Hani çok çok övmekten korktuğun
O bin renkli açelyanın inançlı sesini
Yanıtlıyorsun-gülümsüyorsun-susuyorsun
Bağrıdaki besteler / yüzündeki ezgiler
Dile gelmez sözlerin / bilinmez ki ne söyler
Dilleri utandırır
Gözündeki söz senin / içindeki öz senin
Ey ovaların ateş ateş çölleştiği yerde
Toprağın ırmak ırmak yüreklenişi sen
Yarınlara selamını iletsin diye adın
Damarlarına bağlanan yaşamı
Ölümü kucaklarken ellerinle kopardın
Kurtarmak için enginlerin anlamını
Gökyüzünü yere indirdiğinden beri
Ya da silmek için bir damlanın yüzünü
Bir okyanusun kucağına bastığından beri
Ve bıçak sırtı bir dönem uğruna
Bütün zamanı omuzlarına aldığından beri
Adın bir açelyadır artık senin
Koynuna ölüm düşürülen bütün topraklarda
Bir açelya
Askıda falakada / her mevsimde dört açan
Hücrede zindanlarda / güneşsiz ışık saçan
Günleri utandırır
Gözündeki söz senin / içindeki öz senin
Yepyeni sözcükler yeşeriyor şimdi
Alnının ışıklı yamaçlarında
Yüreğini içmek gerek duymak için
Soluğunu solumak gerek
Her dalıp gidişinde bin şiir çıkarıyor belki gözlerin
Yaşama gözlerinle dalmak gerek
Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
Dolar dolar gözlerin / varılmaz ki gizine
Bir damlası bile / dökülmez ki yüzüne
Selleri utandırır
Gözündeki söz senin / içindeki öz senin
adnan yücel'in insanı duygudan duyguya taşıyan şiiri. bu topraklarda ki özgürlük yolcularının arasında beni aysel zehir'in öyküsü kadar etkileyen bir şey yok. ne dağlarda kalanlar, ne mezarsız yatanlar.
