yunan pantheonuna en sondan girmiş tanrılardandır. zira dionysos tanrı olarak doğmamıştır, ölümlü bir varlıkken sonradan tanrılar tarafından tanrı mertebesine yükseltilmiş bir yunan mitolojisi kahramanıdır.
nietzsche tarafından, apollon ile zıtlığına yer verilmiş ve apollon karşısında aciz kalması, yunan mitolojisinin sefaletine ve çöküşüne yorulmuş; şarabın, tutkunun ve tutkulu patlalamaların tanrısıdır. nietzsche yunanistanın antik tanrılarına inansa idi, direkt olarak tapardı kendisine.
o sırada kendinden geçmiş, arkadaşından ödev geçirmekte olan ve tanrıya inanmayan arkadaşla (m), başında dikilip saçmalayıp duran, kafa karıştıran arkadaş (z) arasında şöyle bi diyaloğun geçmesine vesile olan tanrı.
z: ya! m, bi şey sorcam..
m: *sor..
z: şarap tanrısı dionysos muydu?
m: ***bilmiyorum.. ilgilenmiyorum da..****ama şarap tanrısı varsa inanırım lan!
z: ?!.. ahahahah!
zeus'un ihtişamına dayanamayıp oracıkta ölen ölümlü semelenin oğludur. daha dogmadan semelenin ölü vücudundan zeus tarafından cıkarılmıs ve kendi baldırına yerleştirilmiştir. Bu yüzden anadan olma, babadan dogma ya da iki kez oglan anlamına gelen dionysos ismini almıstır.
zeus'un oğlu. şarap, bitki büyütme ,bereket ve tiyatro tanrısı.
simgeleri:üzüm asması,sarmaşık, panter, asa,bolluk boynuzu.
içgüdüselliği, yaratıcı taşkınlığı, giz içinde saklı gerçeği, yabanıl ve başına buyruk güzelliği ifade eder.Bitki büyütme tanrısı dionysos ölüler ülkesi ile de bağlantılıdır, bu nedenle zaman zaman yılan biçimine girer.onun onuruna yapılan Anthesteria bayramları aynı zamanda ölülerin de bayramlarıdır.Kendisinin yönlendirdiği şenlikli bağbozumu bayramları belki tiyatroyu da meydana getirmiştir.
nietzsche abimiz insan ruhunu ikiye ayirir. Dionsysoscu ruh cosku ve tutkuların baskın oldugu ruhken, apolloncu ruh da aklın ve bilginin hakim oldugu ruhu temsil etmektedir.
Dionysos, antik uygarlıkların en populer tanrılarından biriydi. Serserilik, sarap, şiir , muzik , orgy ve dogaya tapinmanın simgesiydi. Elbette tiyatronun ve sarhoslugun da.
zeus ve semele'nin oğludur. fakat şöle bir durum vardır hera çok kıskanç bir kadın olduğu için semele'yi gaza getirip 'zeus'a söyle de sana kendini göstersin' der. ve semele zeusa yalvarır. zeusta kendini yıldırım ve şimşek olarak gösterdiği için semeres yanar ve yedi aylık çocuğunu düşürür. zeus bu çocuğu kalan 2 aylık sürede baldırında taşır. doğduktan sonrada heranın öfkesi bitmek tükenmek bilmez türlü oyunlar yaparak dionysosu delirtir. daha epey uzun ve zorlu bir hikayesi vardır bu tanrının. ama aynı zamanda insanlar tarafından en sevilen tanrılardan biridir.
