ateşe tapsın, şeytana tapsın, tanrıya tapsın, isterse hiç bir şeye tapmasın, günümüz diliyle ateist olsun. ilk önce saygı olmalı insanlarda, her dine ve her inanışa karşı. insanlar dini ve tanrıyı kabul etmeyebilir. önce saygı çerçevesi içerisinde konuşmak gerekir. bir anda sinirlenmemeli insan, kendi görüşlerine inanmayan insan modeline. çünkü bilemezsin karşındaki insanın başından geçenleri. zıt görüşteki insanlar konuşarak birbirilerine faydalı olabilirler ve bilgi alışverişi yapabilirler. şunu unutmamalı ki insanın kendi benliğinde bir tanrı modeli yatar yani bir şeye inanma gereksinimi duyar. benliğindeki tanrısı eksik bir insan her zaman arayış içindedir. her ne olursa olsun kendi benliğinde yatan tanrıyı bulacaktır. burada önemli olan insanın kendi benliğini keşfetmesidir. yaşanmışlıklar insanın benliğinde bir boşluk yaratır. bu boşluk tanrı boşluğudur. ''Ben tanrıyı bulamayacağım'' dememeli bir insan bu arayışta. bir pagan bir buda bile kendi benliklerini bulduklarında tanrıyı keşfetmişlerdir ve çevresindeki insanları bilgilendirmeye çalışmışlardır. Önemli olan içte yatan tanrı modelini bulmak. öte yandan dini görüşü tanrı olan bir insan karşı görüşteki insana ön yargı ile yaklaşmaması gerekir. önce sorgulaması ve sorgularını karşılıklı soru ve cevap eşliğinde tamamladıktan sonra her şey bambaşka olabilir. kısaca biraz daha insan olabiliriz.
