dinsiz bir toplum genel olarak yoktur.çünkü din manevi bir ihtiyaçtır ve insanlarda bu ihtiyacını karşılamak zorundadır.en iyi ateist'in bile doğduğu zaman bir dini vardır çoğu kez.
kısacası bu,toplumlarda dinsizlik diye birşey yoktur.sadece o yaşanacak dini yanlış anlayanların,yanlış yorumlayanların yaptığı hareketler çevresinde insanların dine olan bağlılığı azalır.insanların gözünde niteliği kaybolur.
din insanların kişilik haklarını,değerlerini,özgürlüğünü kısıtlama yetkisi çerçevesinde siyasi bir görüntü çizmeye başlamışsa,o toplum için din manevi bir unsurdan çok maddi bir öge olarak görülür.
bunu yapanlarda şimdilerde toplumun düzenini bozmak,geçmişte ise kişisel rant elde etmek için bunu yapmışlar olup,dinin insanların gözünde kötü bir olgu gibi görünmesine yol açmaktadırlar.halbuki dünya üzerinde hiçbir din insanların kötülüğünü istemez.
"tanrı’yı tanımakta yarar görmedikleri için tanrı onları yararsız düşüncelere, yakışıksız davranışlara teslim etti. her türlü haksızlık, kötülük, açgözlülük ve kinle doldular. kıskançlık, öldürme hırsı, çekişme, hile, kötü niyetle doludurlar. dedikoducu, yerici, tanrı’dan nefret eden, küstah, kibirli, övüngen, kötülük üreten, anne baba sözü dinlemeyen, anlayışsız, sözünde durmaz, sevgiden yoksun, acımasız insanlardır. böyle davrananların ölümü hak ettiğine ilişkin tanrı buyruğunu bildikleri halde, bunları yalnız yapmakla kalmaz, yapanları da onaylarlar."
Birileri din afyondur demiş, kimileri çok sert çıkmış kimileri karışmayın demiş ve bu hala sürüp gitmektedir. Pek dini nasıl açıklarız. hangi kefede taşıyabiliriz.
Din; millet, ırk ve akrabalık gibi insanları bir arada tutar. bir arada olan kişiler toplumları oluşturur ve bu toplumların kendilerince kuralları vardır. Eğer bu kurallara uymak istemiyorsa bir kişi bu toplumdan çıkabilir ancak dinde çıkmak ölmek demektir ki bunun nedeni sürekli çıkmak isteyen insanların olabilecek olmasıdır ve bu çıkmaların durdurulması için kişilere dinden çıkmanın kötü bir şey olduğu empoze edilmektedir. Örneğin dini sorgulamak günahtır ve dinden çıkabilirsiniz ki çıkarsanız cehennemde yanarsınız. Cehenneme inanmıyorsanız hiç mutlu olmayın dünyayı size cehenneme çevirebilirler.
Dinsiz bir toplumu aynı açıdan düşündüğümüzde olacak şudur. bir kurallar bütünü oluşturulur, bu kurallar bütünü herkes tarafından kabul edilmek zorundadır, kabul etmek istemeyenler bu topluluğa katılamazlar. katılmayanlar öldürülmeyecektir ya da cehennemde yanmayacaktır. bu kurallara uymayanlar kendi aralarında bir topluluk oluşturup kendi kurallarını oluştururlar ve bu bu şekilde devam eder. Tıpkı idealist, sosyalist, komünist vb. farklı fikirlerin taraftarları olduğu gibi. Herkes kendi istediği ortamda yaşayacaktır. kimse kimseye karışmayacaktır. eğer bulunduğu toplumdan çıkmak isterse bir kişi çıkabilecek ve kuralları daha sert ya da daha yumuşak olan toplumlarda barınabilecektir. Korkutan ve cehennemle korkutup cennetle kandıran bir tanrı yoktur böyle bir toplumda insanlar fikirleri ve yaşamak istedikleri şekilde yaşayacaklardır.
sadece kurallar bütünü düşünüldüğünde dinsiz toplumun daha çekici ve daha özgürlükçü olduğu. insanların korkmadan ve yaranma gibi bir duygu içinde bulunmadan özgürce yaşayabileceği görülecektir. Başka bir zaman başka bir açıdan ne gibi farkları var fikirlerimi beyan edeceğim.
tanım: semavi olarak kabul edilen dinler mi yoksa tüm dinler mi bahsediliyor bilmiyorum ama dinsizlik Allahsızlık demek değildir. ateistlik ve deistlik örnek verilebilinir.
