Bunu en iyi Nietzsche anlatır. Kendinizi bulmadan gelip beni buldunuz bu yüzden bütün imamların asli yoktur buyurur. Yukarıdaki yazıyı ne güzel özetliyor değil mi?
Bütün müslümanlar yobazdır diyen hristiyanlar, bütün hristiyanlar bizden geldi diyen yahudiler, bütün yahudiler müslümanlara benzer diyen dinsizlerin kısır döngüsüdür.
insanlar doğdukları yeri seçemezler, dolayısıyla dinlerini de seçemezler en azından aileleriniz baz aldığınız size öğretilen dini seçmezsiniz ama kendinizin seçmediği o dini savunmaya öylesine bir çaba gösterirsiniz ki ibadetlerinizi bile yapmazsınız kendinizin sorgulamadan kabul ettiğiniz o dine . oysa ki o dine sahip olmak için yaptığınız tek şey doğduğunuz coğrafyadır. böylelikle sorgulamadan iman ettiğiniz o dinin neliğine bile bakmazsınız. (buna din eleştirisi yok hristiyan, müslüman, hindu .vb .vb hepsini içeriyor ) ateist içinde aynıdır bazen bu durum hayatındaki bir olaya kızar tanrıya inanmıyorum der ve önüne gelen ilk fırsatta hakaret eder. ve kendini ateist sanar .
müslüman da keza anne babası müslümansın dedi diye kendini müslüman sanmaktadır. değildir bu önce kafanda tanrının varlığını kavrayacaksın. felsefeden de yararlanarak sonra inanıcağın şeyi okuyacaksın anlayacaksın her bir şeyini ondan sonra inanan olacaksın zaten islam dininin her bir esasını anlamış olursan da ötekine duyulan hoşgörüyü de göreceksin ''herkesin inancı kendine'' diye bir söz var . ateist toprak olacaksın diyince ne sen toprak olacaksın, nede müslüman sana yanacaksın dediğinde sen yanacaksın herşeyi ölüm ve sonrası belirleyecek kimin haklı cıkacağını.
dünyadaki hiç bir insan hiçbir konuda kesin düşüncede birleşmemiştir. kimi var demiştir kimi yok demiştir. kimi devlet olmalı demiştir kimi olmamalı demiştir. bir düşünce zaten zıttını otomatik olarak doğurur ve bireyler birini seçer içinden . ve insan bu seçimlerinden sadece kendisi sorumludur.
