bazen gerçekten gerekli olabilir. en sevdiğiniz arkadaşınız bıkmadan usanmadan konuştuğunda, ister istemez sıkılırsınız ve sizi hiç ilgilendirmeyen bir konu ise sadece kafa sallayarak durumu idare etmeye çalışırsınız. dinliyormuş gibi yaparsınız.
karşıdakinin kırmamak adına onun dertlerine ortak gibi görünüp kötü gün dostu izlenimi vermek isteyen kişi davranışıdır, kalleşcedir, konuşan kişiden ve rolunden sıkılan "kötü gün dostu" genelde tuvalete kaçıp biraz soluklanır dikkatini toplar ve yine sahneye çıkıp başını sallayarak karşısındakiyle birlikte derin nefes almaya başlar.ancak bir deşöyle bir durum vardır. (bkz: dertleriyle çevresini boğan kişi)
dinlemek istemedğiniz ancak (ayıp olmasın diye, saygıdan, kaçacak yer olmadığından, işin düştüğünden v.b.) dinlemek zorunda kaldığınız durumlarda sığınılacak çok yaralı bir yöntemdir. Uygulanmasında yararlı olabilecek davranışlar:
- arada bir 'hı hı', 'evet', 'haklısın', 'doğru söylüyosun', 'olabilir' gibi tepkiler vermek
-5 dk. arası onaylar şekilde, başı aşağı yukarı sallamak
-arada bir konuşan kişinin gözüne bakmak
-anlatanın surat ifadesini takip etmek suretiyle ona uygun değişimlerde bulunmak.
daha ciddi sorunlarınız varken mecburi ilgilenmeniz gereken kişilere karşı takınılan davranış biçimidir. pek hoş değildir ama elde olmadan da yapılır bazen. o zaman çok sorun olmasa gerek.
pratik zeka gerektirir. hem başka bir işle meşgul olmak ama aynı zamanda da göz temasını kurmak ve konuşmanın kaçıncı saniyesinde gülümseyeceğini tutturmak yürek ister.
sürekli aynı şeyleri söyleyip, sanki ilk kez dinliyormuş jestiyle hemen çözüm bekleyen, ama dinleme kültüründen yoksun olan bazı müşterilere uygulanan yöntemdir. yoksa hem kafan s*kilir hem günün berbat olur.
(bkz: hı de geç)