ya ne faydasi. essek gibi calisan isci kesiminin delirmesini onlemek amaci ile var dinler. tamam ya bu hayatta kiz s.kermiyorsun ama digerinde s.kecen kardesim. bu dunyada paran yok ama oteki dunyada saraptan irmaklar olucak kanka. biraz daha dayan kanka.
falan filan.
bak ben butun temel dualari biliyorum ama artik okumaya pek tenezzul etmiyorum bile.
icimden gelmiyor yani.
olmayan faydadir.
en tarafsız olarak bir ateistin cevap verebileceğidir.
mesela benim -liseli olmayan- bir ateist arkadaşım der ki:
"...din kitapları insanın ve kültürün gelişimi hakkında çok önemli ip uçları barındıran hazinelerdir. antropolog ve sosyolog gibi insanı araştırma konusu yapmış disiplinlerde araştırma yapan bilim adamaları din kitaplarını dindar insanlardan çok daha fazla okur ve insanı anlamaya çalışırlar..."
dinlerin yararı az zararı çoktur, 2000 yıl öncede durum böyleydi. tuhaf gelecek ama bilim ve sanata en büyük darbeyi hristiyanlar vurmuştur.
iskenderiyedeki katliamı okuyun derim.
din eğer tanrı tarafından gönderilmişse öteki tarafta zebanilerin götünüze tomruk sokmamasına yarayacaktır.
değilse din kültürün, insanın ortak aklının bir ürünüdür diyorsunuz demektir. insan gibi çıkarcı, skmeyeceği eşeğe su vermeyen kurnaz bir yaratık faydasını görmese böyle bir yapı inşa etmezdi.
bi dakka lan bi ihtimal daha geldi aklıma. velev ki din kitapları uzaylılar tarafından insanı test etmek için gönderilmiş olsunlar. ee, o zaman da uzaylı bilim adamalarının işine yarıyor amk.
bence var. hiç değilse zor durumda kalındığında sığınılacak birinin olması bence insanı çaresiz kılmaktan alıkoyar. kötü bir şey olduğunda düzelmesi için medet ummak gerekir birinden. ya da iyi bir şey olmasını istediğimizde "inşallah" deriz, isteriz bunu bir güçten. iyi bir şey olduğunda şükrederiz, o'nun sayesinde oldu deriz. o'nun bizi mutlu ettiği için kendimizi şanslı sayarız. hangi din olduğu farketmez. inanmak gerekir bence. hiç kitap indirilmeseydi ve dinle ilgili hiçbir teori bugüne kadar ortaya atılmasaydı bile bence insanlar en azından bu saydıklarım için kafasında bir yaratıcı kurarlardı. çünkü bunlara ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.
edit: bir de şimdi aklıma geldi, hemen hemen bütün dinlerin ortak noktası olan ölünce yok olmayacağımız; bir yerlerde halên var olacağımız, en azından ruhen bir kişiliğe, karaktere sahip olacağımızı bilmek/buna inanmak güzel şey. diğer seçeneğe göre çok daha güzel. öldükten sonra yok olacağımızı düşünmek çok acı verici değil mi? bence öyle.
musevilik ve tevrat geldi hz. musa peygamber olarak atandı, o zamanki insanlara "bu din, kitap ve peygamber tüm insanlık için gelmiştir, kıyamete kadar inancınız buna göre olacak" dendi.
sonra aradan yüzyıllar geçti bu sefer de hristiyanlık, incil ve hz. isa geldi, yine "bu din, kitap ve peygamber tüm insanlık için gelmiştir, kıyamete kadar inancınız buna göre olacak" dendi.
daha sonra da yine yüzyıllar geçti bu sefer de islam, kuran ve hz. muhammed geldi, yine "bu din, kitap ve peygamber tüm insanlık için gelmiştir, kıyamete kadar inancınız buna göre olacak" dendi.
şimdi biz göremeyiz ama bir birkaç yüzyıl sonra bizim torunların torunların torunlarının... torunlarına xyz dini, ona bağlı olarak abc kitabı ve onun başında da hz. tırıvırı atanır ve "bu din, kitap ve peygamber tüm insanlık için gelmiştir, kıyamete kadar inancınız buna göre olacak" şeklinde denmeyeceğinin garantisi var mı? bence yok.
o yüzden çok da kasmayalım, her dini minumum seviyesinde yaşayalım, kendi dünyamızda istediğimiz gibi takılalım. önemli olan başkasının canına ve malına bilerek ve isteyerek zarar vermemek, kendi haklarımız çerçevesinde başkalarının da yaşam hakkına saygılı olmak, yoksa efendim cuma namazına gitmiyormuşsun, ramazan da oruç tutmuyormuşsun veya pazar ayininden kaçıyormusun, başını örtmüşsün örtmemişsin, içki içip içmiyormuşsun vb... gibilerinin bunların hepsi tırıvırı...
faydasi vardir tabi ki olmaz mi cevabi verilmesi gereken sorunsal. her seyden önce din insanin içerisindeki kötülüge kötülük denebilmesinin yegane sebebidir. sadece semavi dinlerden bahsetmiyorum. ilk inanislarda da kötülük tanimi din paketiyle birlikte gelmistir. olaylari, durumlari, kisileri ve objeleri iyi ve kötü olarak ayirmamiza yarar din. bu noktadan sonra, toplumsal baglilik, toplumsal ahlak ve etik gibi kavramlari topluluklara empoze ederek daha rahat ve kaotik olmayan birimlerin olusmasina vesile olmustur. dinin en büyük sorunu, politik amaçli kullanimidir. ki tarihin baslangicindan beri savaslar, anlasmalar ve bir çok tarihin gidisatini etkileyebilecek olay, din ve inanç yüzünden yasanmistir. o yüzden bugün oldugumuz insan irkinin büyük bir kismini dinlere borçluyuz. teoride çok faydali bir kavramdir, sadece pratikteki uygulamalari sikintili olmustur. ama sunu söyleyebilirim ki, evet dinlerin faydasi vardir, fakat zarari daha çoktur.
Yemek yemenin faydası var mı? demek gibi bir şey bu. Din inançtır. inanç ta yemek yemek gibi insani bir ihtiyaçtır. insanlar yaratıldıklarına veya yaratılmadıklarına inanırlar. Her insan inanmaya ihtiyaç duyar. Bu yüzden dinler vardır. Dolayısıyla 'Ateizm' de bir dindir. Sözcükleri okursun, Allah'ın olduğuna inanırsın veya olmadığına inanırsın. Ama illa ki bir şeye inanırsın. Senin aşkının bana bir faydası olmaz genç. Ölünce görürsün.
