Genelde sağlığımız yerindeyken, karnımız doyarken, zaruri ve hatta lüks ihtiyaçlarımız dibine kadar karşılanırken aklımıza gelmez din.
Allah korusun kanser gibi bir hastalığa yakalanın bakalım ne oluyor? insanıZ sonuçta. Herşeyle başa çıkamayız. Hastalık, ölüm gibi mesela. işte böyle zamanlarda sığınacak bir yer ararız. Gücü sonsuz olan, herşeyi bilen, merhametli bir sığınak. Allah yani.
hepsi aynı kaynaktan beslenir.
"sonsuz uzayların sessizliği beni korkutuyor" der pascal.
bu korkunun adıdır din.
ve her korku, temelinde hakikat taşımaz.
din anlamsızlığını bu noktada genişletir.
ve ünlü bir düşünürün söylediği gibi bir hal alır;
"din insanlık onuruna yapılan saldırıdır"
edit: (bkz: başlık kalır başa.)