pek hissetmedigim duygu. eskiden uzulurdum. ama sonra baktim kufur, hakaret yiyen ben oluyorum. bana ne ya. muslumanlari somureceksin. paralarini alacaksin. uyutacaksin. o zaman seni seviyorlar, bagirlarina basiyorlar. valla ateistler akilli olun. hic ugrasmayin.
inanacak bir şeye sahip olan kimse için üzülmemek gerektiğini naçizane düşündüğümden katılmadığım önermedir. ister gökten inen kitaplara inansın, ister gökten asla ama asla kitap inmeyeceğine. inanabilmek soruların ve huzursuzlukların son bulması demektir nihayetinde.
öldükten sonra tam tersi olacak durum.
eğer allah yoksa müslümanlar hiç birşey kaybetmez eğer allah varsa ataistler çok şey kaybeder.
ahlaklı olmak temiz olmak dürüst olmak hoşgörülü olmak bir müslümanın temel özellikleridir aldıkları abdest temizlik medeniyet göstergesidir siz yoga ile terapiler ile uğraşırken ondan daha güzel ve rahatlatıcı namaz ile meşguldürler fakiri doyurmak zekat vermek vazifeleridir komşusu aç iken onların tok yatması günahtır söyleyin acınacak olan kim ?
dini günlük hayatta saçma uygulamalara karıştırmadıkça neden üzünülesi olsunlar ki... yaşa dinini içinde. hep iyiyi emrediyor zaten, ona göre düzenle hayatını. o zaman ahlaklı insan olursun gerçekten. bu bağlamda dine inananlara üzülmek oldukça saçmadır.
dinlere inanan insanlar söylendiği üzere sadece dünyevi zevklerin bazılarından mahrum kalıyor olabilirler, her şeylerini bir emir ve yasaklar bütününe göre düzenliyor olabilirler. bunları yapıyor olmaları demek onların daha huzurlu ve hatta mutlu olmaları demek. Yani sanıldığı gibi nefislerine hükmetmeleri onlara bir şey kaybettirmez. diyelim bir din yok, ahiret denen de bir kavram yok. bir dine inananın, inandığı Varlık için birşeyler yapması bu dünya için kayıp değildir. Varsın bazı zevklerden de mahrum olsun. Ama ya ahiret, başka bir hayatın varlığı doğruysa...