inanmayı seçmiş bir insan için değildir. sadece din değil ki mesela bir insana fazlası ile inanırsan yaptığı çok yanlış şeyleri bile doğru gibi görmeye başlarsın. adam mesela müslüman bakıyorsun mantık sınırlarını aşan bir şey emredilmiş. sen inanmadığın için olayı sadece mantık üzerinden değerlendiriyorsun sana saçma geliyor ama inanan adam zaten inanmayı seçtiği için olayda mantık aramıyor. bana bu emredilmiş böyle olmalı diyor. hristiyanlık mesela kendi içerisinde bile koskocaman 2 parça halinde. katoliğe bakıyorsun bambaşka protestana bakıyorsun bambaşka. sana bana saçma geliyor ama o adamlara öylesi mantıklı geliyor.
Ahlaklı olmak için dine ihtiyaç duyan toplum isterse durmaksızın ibadet etsin (ki zaten ibadet dinin ya da inancın küçücük bir parçası) o toplum adam olmaz.
fazlasıyla saçma ama bunu anlatamazsın kimseye. Kimseden kastım müslüman kesim. Hatta o müslümanlar islam dini harici tüm dinleri yok sayarlar.
Hristiyan? ov kafir.
Yahudi? Mm kafiir.
Ben hepsini yok sayıyorum. insanın insan oluşunu ya da iyiliğini din değil vicdanı belirler.
Bir insan düşünün tüm kötülükleri yapıp ben islam dinine inanıyorum diyor. Bir insan düşünün kimseye zararı olmayıp ben dinleri yok sayıyorum diyor. E nerde kaldı dinin verdiği ahlak, güzellik ve vicdan? Geçeceksin o işleri kardeşim. Din insanı ahlaklı yapsaydı dünya böyle leş gibi insanları barındıran bir yer olmazdı.
bir kavramın ya da insanın kendi kendini kısıtlamamasının sonuçlarını yukarıda gayet net görüyorsunuz. insan hiçbişey olmazsa böyle terbiyesiz oluyor işte.
din saçma değildir. saçma olan birilerinin menfaatleri doğrultusunda dini yontarak kendine maddi ya da siyasi çıkarlar sağlayabilmek için insanları kandırmasıdır.
