cevabı phil zuckerman adlı bir sosyolog tarafından kısaca hayır olan soru. bence de ortada kalkmayacak ama ileride azınlığa düşebilir diye düşünüyorum özellikle refah arttıkça. tam tersi durumlarda felaketlerde ise artış eğilimi içinde oluyor dinler. öte yandan teknolojinin über geliştirdiği bilim kurgu filmlerinde dinin olmayışı, bilemedim şimdi. http://www.bbc.co.uk/turk...?ocid=socialflow_facebook
ilkellik aşılırsa ibrahimi dinler tamamen yok olur çünkü ibrahimi dinler sapıklıkla ve cahillikle beslenirler... fizyolojileri hippilere benzeyen kolektif oluşumlar oluşacak yani cadı kovanı benzeri gruplar. modern hatta fütüristik felsefe-antik mistisizm(eski mısır, güney asya(hint) ve uzak doğu)-paganik-şamanik inanç ve ritüellere uygulanacak. tabi ki inanç mevzusu daha meditatif ve kendi kendini bilinçli telkinden ibaret olacak bu da psikolojinin ve beyin kimyasının olumlu yönde manipülasyonu demek yani obsesif ve sapıkça ortadoğu saçmalıklarından çok daha üstün...
imkanımız olsa din-tanrı olgusunu insanların genetik hafızasından silsek (inanç geni tartışmalarına girmeye gerek yok) insanlar yine kendilerine bir din tanrı yaratırlardı.
inanınki sonra bu insanların yarısı yine "tanrı yok" diğer yarısı "tanrı var" tartışmasını yine yapardı, din gerekli-gereksiiz diye ahkam keserlerdi.
5-6 yaşında küçük çocuğun kırdığı vazonun suçunu ya kendinden 4 yaş küçük kardeşine atması ya da evde olan kediye suçu atması gibi insanın savunma mekanizması mutlaka (Freudyan psikanaliz) kötülüğünün suçunu üstünden atacak bir şeytan, iyiliğinin en büyük karşılığını bekleyeceği tanrı, davranış yaşamında hata ve aptallığının yetersizliğinin (bakınız malum siyasetçiler) nedenini gizlemek din yaratmak zorundadır.
insanın en büyük zaafı genetik aptallığıdır.
bunu moral idiotcy (ing) olarak hukuk ve tıp alanında yer eden bu terim gibi nörolojik bir vaka sanılmasın.
insanda olan aptallık din-tanrı yansıması olarak kader olarak lanse edilsede bilinçli bir tercih olarak ortaya çıkar ve insanlık tarihi boyunca tekrar eder. insan doğası gereği üretmek için değil üremek için ve tüketmek için yaşar.
eğer insanda tüketim ve üreme duygusu olmasın yaşama bir katkı yapacak üretim yapamaz.
tüketim ve üreme aşamasında insan bu tüketimi ve üremeyi besleyecek değerleri ortaya çıkarırken tüm ahlak ve etik değerler yanında zekayı yanlış kullanmasıyla istenmeyen durumların suçunu savunma mekanizması tanrı-din üzerine yıkar.
insan tercih edilen aptallığını değil de bu aptallığının acılarını "tanrı var-yok, din gerekli-gereksiz" şeklinde tartışıyor.
gerçekten sorunumuz tanrı-din mi?
filistinde israilde ölen çocukların kadınların din-tanrı olup olmaması mı?
din-tanrı olmasa bu kadınlar çocuklar ölmeyecek mi?
100 kişinin öleceği depremde 100.000 kişi civarında insanımız öldü. bu insanlar din-tanrı olup olmaması yüzünden mi öldü?
ne bileyim, din tanrı varlığına inansaydık bu depremde insanlar ölmeyecek veya din-tanrı olmasaydı bu insanlar yaşayacak mıydı?
edibüdü: moral idiotcy (ahlaki aptallık) nörolojik - tıp alanında bir deyim-tanım olsa da aslında hukuk alanında kullanılması daha ön plandadır.
kabaca, ahlaki aptallık; davranışı ve eylemleriyle başkalarına zarar vereceğini hesap edemeyen, kendi ahlak ve değer yargılarının evrensel bir ahlak değerle örtüşmediğinin bu yüzden başkalarına zarar ve rahatsızlık verdiğinin farkında olmayan, utanma sıkılma empati vb duyguları olmayan vb vb yanı sıra kişisel ilişki, ticari, siyasi, politik ilişkiler davranışları içine alır.
Compulsory sterilization (zorla kısırlaştırma) Involuntary treatment (zorla-istek dışı tedavi) ve rosa's law (rosa yasası) vb kararlar-içtihatlar örnek verilebilir...
Yeni dinler kapıda bekliyor. Üzerinde çalışılmış o kadar din varken yenileri ne ölçüde talep görür bilemiyorum. Ancak mevcutlara razı gelmeyen ama uslu uslu ateist olamayan bir kitle de saçma sapan arayışlar peşinde. Rabbim herkese delikanlıca bir ateistliği nasip eylesin inşallah!
